سلام به همه پی وی لرنی های عزیز!
به آموزش مدیریت برند Brand Management خوش آمدید.
وقتی کلمه برند را می شنوید چه چیزی به ذهن تان می آید؟ کیفیت؟ دوام؟ گران بودن؟ بگذارید دایره سوال را محدودتر کنم؛ با شنیدن کلمه برند چه شرکت هایی، چه کسب و کارهایی و کمپانی هایی را اول از همه به خاطر می آورید؟ اپل Apple، گوگل Google، آمازون Amazon، تویوتا Toyota، کوکاکولا Coca-Cola … کدام یکی از آن ها و چرا؟ قبل از ارائه یک جواب آکادمیک باید بگویم که برند بیش از آن که در قالب کلمات درک شود؛ بر اساس تجربه ما حس شدنی است و این کاری است که برند با ذهن و ذائقه ما می کند. برندینگ و مدیریت برند کار ساده ای نیست. مدیریت برند فرایند ایجاد، توسعه و نظارت بر پیشرفت یک برند است. در این دوره قرار است مفصلاً به آموزش برندینگ و آموزش مدیریت برند بپردازیم و شما را با جوانب مختلف آن آشنا کنیم.
در جلسه گذشته به آشنایی با رویکردهای برند سازی پرداختیم.
در جلسه گذشته به آشنایی با برندهای مصرفی و برندهای حساس به قیمت پرداختیم و آموختیم که این برند ها بر اساس نیازی که افراد به آن ها دارند چگونه تقشیم می شوند و چگونه فعالیت های خود را سازمان دهی می کنند.
در این جلسه می خواهیم به سراغ آشنایی با برندهای لوکس و برند های B2B برویم.
بیایید پیش از همه با برند های لوکس یا Luxury Brands آشنا شویم.
کالا ها و محصولاتی که در دسته محصولات برندهای لوکس قرار می گیرند به صورت اساسی و ضروری مورد نیاز نیستند و نیازی اساسی را تامین نمی کنند بلکه از نظر ادراکی ارزشمند هستند. تقاضا برای برندهای لوکس عمدتاً به دلیل کیفیت بالای آن ها، انحصاری و در اختیار عده ای معدود بودن، دقت، زیبایی خیره کننده و ایجاد یک مرتبه خاص برای دارنده آن، صورت می پذیرد که عمدتاً دلایلی ادراکی هستند.
کالاهایی چون جواهرات، لوازم آرایشی تولید شده مارک های بسیار معروف تجاری، عطر و غیره می توانند در دسته کالاهای لوکس قرار بگیرند.
به طور کلی برندهای لاکچری یا برندهای لوکس به سه دسته تقسیم می شوند.
مرسدس بنز، رولکس (تولیدساعت)، سواروفسکی (در زمینه جواهرت) و غیره در دسته برندهای پرستیژ قرار می گیرند؛ داشتن محصولی از این برند ها نشانه وضعیت اجتماعی خاص و بالا برای دارندگان آن ها است.
برندهای پریمیوم برندهایی هستند که به نسبت برندهای پرستیژ خرید آن ها به نسبت ارزان تر تمام می شود و تقریباً همه افراد با سطح درآمدی متوسط قادر به تهیه آن ها هستند. به عنوان مثال، کالوین کلاین و تامی هیلفیگر از جمله برندهایی هستند که در دسته برندهای پریمیوم قرار می گیرند.
برندهای مد محصولات مد مانند لباس و لوازم جانبی را که جزء ترندهای داغ یا ترندهای روز هستند و دارای مصرف کنندگان انبوه می باشند را هدف قرار می دهند و عمدتاً محصولات متناسب با فصول را به ارمغان می آورند.
بیشتر شرکت های لوکس شرکت های کوچک و متوسط هستند. حضور برند های لوکس باید در سراسر جهان حفظ شود تا تصویر برند در ذهن مصرف کننده تقویت شود.
برندهای Business to Business یا برندهای B2B این گونه است که در آن ها یک کسب و کار با یک کسب و کار دیگر معامله تجاری انجام می دهد. چنین معاملات زمانی اتفاق می افتد که یک تجارت برای تولید برخی از کالاها، منابع تجاری دیگری را تأمین می کند. در کسب و کارهای B2B یک کسب و کار کالا را به کسب و کار دیگری اجاره می دهد یا اجاره می گیرد. در برندسازی B2B سبب می شود که برند ها و کسب و کار ها روابط سودبخشتر و نزدیکتری را را برقرار نمایند.
مک دونالدز، پیتزا هوت، IBM ،GE، مایکروسافت و اوراکل مارک های B2B هستند.
در این جلسه به آشنایی با برندهای لوکس و برند های B2B پرداختیم؛ برندهای لوکس کالا ها و محصولاتی هستند که به صورت اساسی و ضروری مورد نیاز نیستند و نیازی اساسی را تامین نمی کنند بلکه از نظر ادراکی ارزشمند هستند. برندهای B2B نیز برندهایی هستند که در آن ها یک کسب و کار با یک کسب و کار دیگر معامله تجاری انجام می دهد.
در جلسه بعدی با برندهای دارویی و برندهای خدماتی آشنا می شویم.
با پی وی لرن همراه باشید.