سلام و وقت بخیر. با آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) از وب سایت آموزشی پی وی لرن در خدمتتون خواهیم بود. در این بخش از آموزش UML، مروری بر ویرایش ۲٫۰ زبان مدل سازی UML خواهیم داشت. این مبحث در دو جلسه تنظیم شده است. با ما همراه باشید.
UML 2.0 کاملاً در دنیای زبان مدل سازی یکپارچه بعدی متفاوت است.
از نظر ماهیت پیچیده تر و گسترده تر است. میزان مستندسازی نیز در مقایسه با نسخه ۱٫۵ UML افزایش یافته است. UML 2.0 ویژگی های جدیدی را اضافه کرده است تا
استفاده از آن گسترده تر شود.
UML 2.0 تعریف رسمی و کاملاً مشخص semantics را ارائه می کند.
این امکان جدید برای توسعه مدل ها قابل استفاده است و سیستم های مربوطه را می توان از این مدل ها تولید کرد. با این حال ، برای بهرهگیری از این بعد جدید ، باید تلاش
زیادی برای دستیابی به دانش مربوطه انجام شود.
ساختار و اسناد UML در جدیدترین نسخه UML 2.0 به طور کامل مورد بازبینی قرار گرفت.
اکنون دو سند در دسترس است که UML را توصیف می کند.
این نسخه از UML برای تحقق هدفی جهت بازسازی و پالایش UML ایجاد شده است تا قابلیت استفاده ، پیاده سازی و سازگاری ساده تر شود.
infrastructure در زبان UML برای موارد زیر استفاده می شود.
از Superstructure در زبان UML برای موارد زیر استفاده می شود.
نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید عمده تقسیمات ذکر شده در بالا است.
این تقسیمات برای افزایش قابلیت استفاده از UML و تعریف درک روشنی از کاربرد آن استفاده می شود.
بعد دیگری نیز وجود دارد که قبلاً در این نسخه جدید پیشنهاد شده است.
این یک پیشنهاد برای (OCL (Object Constraint Language و Diagram Interchange است.
این ویژگی ها همه با هم پکیج کامل UML 2.0 را تشکیل می دهند.
مبحث مروری بر ویرایش ۲٫۰ زبان مدل سازی UML رو با نمودارهای مدل سازی ادامه می دهیم.
با مدل سازی تعاملات (Interactions) مبحث رو آغاز می کنیم.
نمودارهای Interactions که در UML 2.0 شرح داده شده متفاوت از نسخه های قبلی است.
با این حال ، مفهوم اصلی و کلی تغییر نکرده و به شکل همان نسخه قبلی باقی مانده است.
تفاوت عمده در قابلیت ها و ویژگی های اضافی اضافه شده به نمودارها در UML 2.0 است.
UML 2.0 مدل تعامل شیء را به چهار روش مختلف زیر ارائه می دهد.
از توضیحات بالا ذکر این نکته حائز اهمیت است که هدف کلیه نمودارها ارسال / دریافت پیام است.
رسیدگی و مدیریت این پیام ها به صورت داخلی برای اشیاء صورت می گیرد. از این رو ، اشیاء گزینه هایی برای دریافت و ارسال پیام نیز دارند و در این جا جنبه مهم دیگری به
نام رابط یا interface به وجود می آید.
اکنون این رابط ها وظیفه پذیرش و ارسال پیام را بر عهده دارند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که تعاملات در UML 2.0 به روشی متفاوت توصیف شده و به همین دلیل است که نمودار جدیدی نیز به UML اضافه شده است. اگر نمودارهای جدید را تجزیه و تحلیل کنیم ، مشخص است که این نمودارها بر اساس نمودارهای تعامل که در نسخه های قبلی توضیح داده شده اند ، ایجاد می شوند.
تنها تفاوت در ویژگی های اضافی اضافه شده در UML 2.0 است تا نمودارها کار آمدتر و هدفمند تر باشند.
همان طور که قبلاً هم مطرح کردیم ، از همکاری یا collaboration برای مدل سازی روابط متقابل بین اشیا استفاده می شود. می توان گفت که همکاری تعاملی است که در آن مجموعه ای از پیام ها با مجموعه ای از اشیاء با نقش های از پیش تعریف شده مدیریت می شوند.
نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم تفاوت بین نمودار همکاری در نسخه قبلی و در نسخه UML 2.0 است. برای تشخیص ، نام نمودار همکاری در UML 2.0 تغییر یافته است و در UML 2.0 به عنوان نمودار communication نامگذاری شده است.
به عبارتی نام آن از collaboration به communication تغییر پیدا کرده است
در نتیجه ، می توان Collaboration را به عنوان یک کلاس دارای attribute ها (خصوصیات) و رفتار (عملیات) تعریف نمود. قسمت های یک کلاس collaboration می توانند user defined و برای نمودار interaction (نمودار sequence) و عناصر ساختاری (نمودار composite structure) استفاده شوند.
شکل زیر الگوی طراحی Observer را به شکل collaboration بین یک شی در نقش یک آیتم قابل مشاهده و تعدادی اشیاء به عنوان مشاهده کننده مدل می کند.
ادامه ی مروری بر ویرایش ۲٫۰ زبان مدل سازی UML رو به جلسه ی بعد موکول می کنیم.
دوستان متشکریم از این که با آموزش زبان UML از وب سایت آموزشی پی وی لرن همراه هستید.
مروری بر ویرایش ۲٫۰ زبان مدل سازی UML در این بخش از آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) مورد بررسی قرار دادیم. در جلسه ی آینده این مبحث رو با مدل سازی ارتباط ادامه خواهیم داد. پس برای آشنایی بیش تر با نسخه ی ۲٫۰ زبان مدل سازی UML و مشاهده ی تفاوت ها، آموزش ها رو در جلسه ی آینده نیز دنبال نمایید.