سلام و وقت بخیر. با آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) از وب سایت آموزشی پی وی لرن در خدمتتون خواهیم بود. بررسی نمودار Use Case در UML رو پیش رو داریم. با ادامه آموزش همراه باشید.
برای مدل سازی یک سیستم ، مهم ترین جنبه ، ضبط رفتار پویا است. رفتار پویا به معنای رفتار سیستم در هنگام اجرا / عملکرد است.
رفتار استاتیک (static behavior) تنها برای مدل سازی یک سیستم کافی نیست بلکه رفتار پویا از رفتار استاتیک مهم تر است. در UML ، پنج نمودار برای مدل سازی ماهیت پویا وجود دارد و استفاده از نمودار Use Case یکی از آن هاست. حال همان طور که می دانیم نمودار مورد کاربرد یا Use Case از نظر ماهیت پویا است ، بنابراین برای ایجاد تعامل باید عوامل داخلی یا خارجی وجود داشته باشد.
این عوامل داخلی و خارجی به عنوان actor یا عملگر شناخته می شوند. استفاده از نمودارهای use case شامل actor ها ، use case و روابط بین آن ها می شود. نمودار use
case برای مدل سازی سیستم / زیر سیستم یک برنامه کاربردی است.
یک نمودار use case مجرد، تنها یک ویژگی خاص سیستم را نمایش می گذارد.
از این رو برای مدل سازی کل سیستم از تعدادی نمودار use case استفاده می شود.
هدف از استفاده از نمودار use case، نمایش گرافیکی ابعاد دینامیکی یک سیستم است. با این حال ، این تعریف برای توصیف اهداف آن بسیار عمومی است ، زیرا چهار نمودار
دیگر (فعالیت ، توالی، همکاری و وضعیت یا Statechart) نیز اهداف مشابهی دارند.
در این جا به هدف خاصی خواهیم پرداخت که آن را از چهار نمودار دیگر متمایز می کند.
از نمودارهای use case برای جمع آوری الزامات یک سیستم از جمله تأثیرات داخلی و خارجی استفاده می شود. این الزامات اکثراً الزامات طراحی هستند. از این رو ، وقتی سیستمی برای شناسایی قابلیت ها و عملیات قبل اجرا، آنالیز می شود ، نمودار use case استفاده می شود و عملگرهای آن (actor) مشخص می شوند.
پس از تکمیل گام اول، نمودار use case برای ارائه ی نمای خارجی مدل سازی می شود.
حال می توان موارد استفاده از نمودارهای use case را به طور خلاصه شرح داد.
با بررسی نمودار Use Case در UML همراه هستیم.
نمودارهای Use Case برای آنالیز سطح بالای موارد استفاده یک سیستم در نظر گرفته می شوند. هنگامی که نیازهای یک سیستم مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ، ویژگی
ها در نمودار Use Case نمایش داده می شوند.
می توان گفت که use case ها چیزی جز کارکردهای سیستم که به صورت سازمان یافته رسم شده اند نیست. دومین موردی که برای استفاده از فایل ها مهم است actor
ها هستند.
actor ها را می توان به عنوان عملگرهایی که دارای تعامل با سیستم هستند می توان تعریف کرد.
actor ها می توانند کاربر انسانی ، برخی از برنامه های داخلی یا برخی از برنامه های خارجی باشند. هنگامی که ما قصد داریم یک نمودار use case را ترسیم کنیم ، موارد زیر
را باید شناسایی کنیم.
از نمودارهای use case استفاده می شود تا موارد استفاده و کارکردهای عملی سیستم را نمایش دهد. پس از شناسایی موارد فوق ، برای ترسیم یک نمودار use case
کارآمد ، باید از دستورالعمل های زیر استفاده کنیم.
در زیر یک نمونه از نمودار use case که نشان دهنده سیستم مدیریت سفارش است را مشاهده می کنید. از این رو ، اگر به نمودار نگاه کنیم ، سه کارکرد سیستم (Order،
SpecialOrder و NormalOrder) و یک actor که همان customer می باشد را پیدا می کنیم.
use case های SpecialOrder و NormalOrder از use case ی به نام Order انشعاب می یابد. از این رو ، آن ها روابط را گسترش داده اند. نکته مهم دیگر شناسایی مرز
سیستم است که در تصویر نشان داده شده است.
customer یا مشتری Actor خارج از سیستم است زیرا کاربر خارجی سیستم می باشد.
همان طور که قبلاً بحث کردیم ، در UML پنج نمودار وجود دارد تا دیدی پویا از یک سیستم را مدل سازی کنند. حال هر مدل هدف خاصی برای استفاده را دارد. در واقع این
اهداف خاص زوایای مختلف یک سیستم در حال اجرا و پیاده سازی هستند.
برای درک پویایی سیستم ، باید از نمودارهای مختلف استفاده کنیم. استفاده از نمودار Use Case یکی از آن هاست و هدف خاص آن جمع آوری نیازهای سیستم و actor ها
است.
از نمودارهای Use Case، وقایع یک سیستم و جریان های آن ها را مشخص می کنید. اما استفاده از نمودار Use Case هرگز چگونگی اجرای آن ها را توصیف نمی کند. استفاده از نمودار Use Case را می توان به عنوان یک جعبه سیاه تصور کرد که در آن فقط ورودی ، خروجی و عملکرد جعبه سیاه مشخص می شود.
این نمودارها در سطح بسیار بالایی از طراحی استفاده می شوند. این طراحی سطح بالا بارها و بارها مورد بازبینی قرار می گیرند تا تصویری کامل و کاربردی از سیستم به دست آید. یک نمودار use case که به صورت ساختار یافته و کارامد ترسیم شده باشد همچنین precondition ها، post condition ها و استثنات را نیز توصیف می کند. این
عناصر اضافی برای ساخت test case ها هنگام انجام آزمایش استفاده می شوند.
اگرچه use case ها کاندیداهای خوبی برای مهندسی معکوس و رو به جلو نیست ، اما هنوز هم از آن ها به روشی کمی متفاوت برای مهندسی معکوس و رو به جلو استفاده
می شود.
در مهندسی رو به جلو ، از نمودارهای use case برای ساخت موارد آزمایش یا test case استفاده می شود و در مهندسی معکوس use case برای تهیه جزئیات کارکرد ها از
برنامه موجود و اماده استفاده می شود.
از نمودارهای use case برای موراد زیر استفاده می شود.
بررسی نمودار Use Case در UML رو در این جا به پایان می رسونیم.
دوستان متشکر از همراهیتون. بررسی نمودار Use Case در UML در این بخش از آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) مورد بررسی قرار دادیم.
در جلسه ی آینده به بررسی Interaction Diagram خواهیم پرداخت.
با ادامه ی آموزش ها از وب سایت آموزشی پی وی لرن همراه باشید.
عادله رستمی
مطالب بسیار مفید و آموزنده بود تشکر از شما