سلام و وقت بخیر. با آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) از وب سایت آموزشی پی وی لرن در خدمتتون خواهیم بود. اجزا و عناصر اصلی تشکیل دهنده UML رو به همراه انواع نمودارهای UML در این قسمت از آموزش دنبال خواهیم کرد.
همان طور که UML سیستم های زمان واقعی را توصیف می کند ، ساختن یک مدل ذهنی و سپس به تدریج ادامه دادن آن بسیار مهم است. با استفاده از سه عنصر اصلی زیر ، مدل ذهنی UML امکان پذیر است.
در این بخش تمام بلوک های ساختمانی UML شرح داده شده است. بلوک های ساختمان UML را می توان به صورت زیر تعریف کرد:
اشیا یا چیزها مهم ترین جزء ساختمانی UML هستند. اشیا می توانند به شکل های زیر باشند.
اشیا ساختاری بخش استاتیک مدل را تعریف می کنند. آن ها نمایانگر عناصر جسمی و مفهومی هستند. در زیر توضیحات مختصری از موارد ساختاری آورده شده است.
کلاس – Class مجموعه ای از اشیاء با مسئولیت های مشابه را نشان می دهد.
رابط یا اینترفیس – رابط مجموعه ای از عملیات را تعریف می کند ، که مسئولیت یک کلاس را مشخص می کند.
همکاری – Collaboration ، تعامل بین عناصر را مشخص می کند.
Use case – (مورد کاربرد) Use case مجموعه ای از اقدامات انجام شده توسط یک سیستم برای یک هدف خاص است.
کامپوننت − کامپوننت قسمت فیزیکی یک سیستم را توصیف می کند.
گره (Node) – گره را می توان به عنوان یک عنصر فیزیکی تعریف کرد که در زمان اجرا وجود دارد.
اشیا رفتاری (Behavioral)
یک شی رفتاری از بخش های پویای مدل های UML تشکیل شده است. در زیر موارد رفتاری وجود دارد.
تعامل (Interaction) – تعامل به عنوان رفتاری تعریف شده است که از گروهی از پیام های تبادل شده در بین عناصر برای انجام یک کار خاص تشکیل شده است.
ماشین وضعیت – State machine زمانی مفید است که وضعیت یک شی در چرخه زندگی آن مهم باشد. این توالی حالت هایی را نشان می دهد كه یک شی در پاسخ به وقایع مختلف تجربه می کند. رویدادها عوامل بیرونی هستند که مسئول تغییر وضعیت هستند.
گروه بندی اشیا می تواند به عنوان مکانیزمی برای گروه بندی عناصر یک مدل UML با هم تعریف شود. فقط یک مورد گروه بندی وجود دارد.
Package – Package تنها شی گروه بندی، برای جمع آوری اشیا ساختاری و رفتاری در دسترس است.
اشیا حاشیه نگاری را می توان مکانیزمی برای ضبط اظهارات ، توضیحات و نظرات عناصر مدل UML تعریف کرد.
Note تنها ابزار حاشیه نگاری است که در دسترس می باشد. Note امکان رندر کامنت ها ، محدودیت ها و غیره از یک عنصر UML را فراهم می آورد.
رابطه یکی دیگر از مهم ترین بخش های ساختمانی UML است. این نشان می دهد که چگونه عناصر با یکدیگر در ارتباط هستند و این ارتباط عملکرد یک برنامه را توصیف می کند.
چهار نوع روابط در دسترس است.
وابستگی رابطه بین دو چیز است که در آن تغییر در یک عنصر بر دیگری تأثیر می گذارد.
Association اساساً مجموعه ای از لینک ها است که عناصر یک مدل UML را به هم متصل می کند. همچنین توضیح می دهد که چگونه بسیاری از اشیاء در آن رابطه شرکت می کنند.
تعمیم را می توان به عنوان رابطه ای تعریف کرد که یک عنصر تخصصی را با یک عنصر کلی متصل می کند. این اساساً روابط وراثت را در دنیای اشیاء توصیف می کند.
تحقق پذیری را می توان به عنوان رابطه ای تعریف کرد که در آن دو عنصر به هم وصل می شوند. یک عنصر برخی از مسئولیت ها را توصیف می کند ، که عملی نشده اند و دیگری آن ها را پیاده سازی می کند. این رابطه در مورد رابط وجود دارد.
نمودارهای UML خروجی نهایی کل دیسکاسشن است. تمام عناصر و روابط برای ایجاد نمودار کامل UML استفاده می شود و نمودار نمایانگر یک سیستم است.
نتیجه ی بصری نمودار UML مهم ترین بخش کل فرآیند است. از تمام عناصر دیگر برای تکمیل آن استفاده می شود.
UML شامل نه نمودار زیر است که جزئیات آن ها در بخش های بعدی شرح داده خواهد شد.
مبحث اجزا و عناصر اصلی تشکیل دهنده UML رو در این جا به پایان می رسونیم.
با اجزا و عناصر اصلی تشکیل دهنده UML و انواع نمودارهای UML در این بخش از آموزش زبان مدل سازی یکنواخت (UML) آشنا شدیم. در ادامه در مورد معماری UML صحبت خواهیم نمود.