مقدمه
وقت بخیر همراهان وب سایت آموزشی پی وی لرن و علاقمندان به آموزش پروتکل اینترنت نسخه ۴( Internet Protocol version 4) یا به اختصار IPv4 . حالت های آدرس دهی در IPv4 رو که یادگیری آن ضروری است در این بخش دنبال می کنیم.
حالت های آدرس دهی در IPv4
IPv4 از سه نوع حالت مختلف آدرس دهی پشتیبانی می کند.
حالت آدرس دهی Unicast
در این حالت ، داده ها فقط به یک میزبان مقصد ارسال می شوند. فیلد آدرس مقصد (Destination Address) شامل آدرس IP 32 بیتی میزبان مقصد است. در این جا کلاینت اطلاعات را به سرور هدفمند می فرستد.
حالت های آدرس دهی در IPv4
حالت آدرس دهی پخش (Broadcast)
در این حالت ، بسته به کلیه هاست های یک بخش شبکه آدرس دهی می شود. فیلد آدرس مقصد (Destination Address) شامل آدرس پخش (broadcast) ویژه ، یعنی ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ است. وقتی میزبان این بسته را در شبکه مشاهده می کند ، موظف است آن را پردازش کند. در این جا کلاینت بسته ای را ارسال می کند که توسط همه سرورها قبول می شود.
حالت های آدرس دهی در IPv4
حالت آدرس دهی Multicast
این حالت ترکیبی از دو حالت قبلی است ، یعنی بسته ارسال شده نه برای یک میزبان منفرد و نه همه میزبان های موجود در این بخش قرار نمی گیرد. در این بسته ، Destination Address حاوی یک آدرس خاص است که با ۲۲۴٫x.x.x شروع می شود و می تواند توسط بیش از یک میزبان قبول شود.
حالت های آدرس دهی در IPv4
در این جا سرور بسته هایی را ارسال می کند که توسط بیش از یک سرور قبول می شوند. هر شبکه یک آدرس IP دارد که برای شماره شبکه (Network Number) اختصاص داده شده است و شبکه را نشان می دهد و یک آدرس IP برای آدرس Broadcast اختصاص داده شده است ، که نماینده تمام میزبان های آن شبکه است.
طرح آدرس دهی درختی (Hierarchical)
IPv4 از طرح آدرس دهی درختی استفاده می کند. یک آدرس IP ، با طول ۳۲ بیت ، مطابق تصویر به دو یا سه قسمت تقسیم می شود.
حالت های آدرس دهی در IPv4
یک آدرس IP واحد می تواند اطلاعاتی در مورد شبکه و زیر شبکه آن و در نهایت میزبان باشد. این طرح آدرس IP را به صورت درختی امکان پذیر می کند که یک شبکه می تواند دارای زیر شبکه های زیادی باشد که به نوبه خود می تواند میزبان بسیاری داشته باشد.
Subnet mask
آدرس IP 32 بیتی حاوی اطلاعاتی درباره میزبان و شبکه آن است. تفکیک هر دو بسیار ضروری است. برای این کار ، روترها از Subnet Mask استفاده می کنند ، به اندازه آدرس شبکه در IP آدرس است Subnet Mask همچنین ۳۲ بیت طول دارد. اگر آدرس IP به صورت باینری با Subnet Mask خودش ANDed باشد ، نتیجه آدرس شبکه را به دست می آورد. به عنوان مثال ، اگر IP آدرس ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱۵۲ است و Subnet Mask 255.255.255.0 است سپس:
حالت های آدرس دهی در IPv4
به این ترتیب Subnet Mask به استخراج شناسه شبکه و میزبان از یک آدرس IP کمک می کند. اکنون می توان مشخص کرد که ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ شماره شبکه و ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱۵۲ میزبان آن شبکه است.
نمایش باینری
روش مقدار موقعیتی (Positional value)، ساده ترین شکل تبدیل دودویی از مقدار دسیمال است. آدرس IP مقدار ۳۲ بیتی است که به ۴ قسمت هشت تایی تقسیم می شود. یک اکتان باینری حاوی ۸ بیت است و می توان مقدار بیت را با موقعیت مقدار بیت ‘۱’ در اوکت تعیین کرد.
حالت های آدرس دهی در IPv4
مقدار بیت ها توسط ۲ به توان، تعیین می شود (موقعیت – ۱) ، یعنی مقدار بیت ۱ در موقعیت ۶ برابر ۲ به توان (۱-۶) است که ۲ به توان ۵ است که ۳۲ است. مقدار کل اوکت با افزودن مقدار موقعیتی بیت ها تعیین می شود. مقدار ۱۱۰۰۰۰۰۰ برابر با ۱۲۸ + ۶۴ = ۱۹۲ است. برخی از نمونه ها در جدول زیر نشان داده شده است.
حالت های آدرس دهی در IPv4
کلام پایانی
حالت های آدرس دهی در IPv4 رو با هم مشاهده نمودیم. در ادامه به مبحث کلاس های آدرس می پردازیم.
فروشگاه
فیلم های آموزشی
کتاب های آموزشی
مقالات آموزشی
وردپرس
