جلسه ۰۵ : انواع داده در زبان های برنامه نویسی

سلام خدمت کاربران محترم سایت پی وی لرن.
با جلسه ای دیگر از سری جلسات دوره آموزش جامع برنامه نویسی کامپیوتر در خدمت شما هستیم.
در این جلسه قصد داریم به آموزش انواع داده در زبان های برنامه نویسی بپردازیم.

مقدمه

در این جلسه قصد داریم به آموزش یک مبحث ساده اما بسیار مهم به نام انواع داده صحبت کنیم.
انواع داده تقریبا در تمامی زبان های برنامه نویسی وجود دارد.
همانطور که از نام آن پیداست، انواع داده مشخص کننده نوع داده هایی است که ما قرار است در برنامه خود آن ها را پردازش کنیم.
انواع داده می‌تواند داده های ساده و اولیه مانند اعداد صحیح، کاراکتر، رشته ها، اعداد اعشاری و … و یا انواع داده پیچیده تر (یا تعریف شده توسط کاربر) مانند لیست ها، کلاس ها و … باشد.

هنگام نوشتن یک برنامه، ما باید نوع داده هایی که می‌خواهیم از ان ها استفاده کنیم را مشخص کنیم.
در غین این صورت کامپایلر متوجه نخواهد شد که چه نوع داده ای مدنظر ماست و خطا می‌دهد.
این کار در زبان های برنامه نویسی با استفاده از کلمات کلیدی مانند int، string، float و … انجام می‌شود.

انواع داده در C و جاوا

C و جاوا تقریبا مجموعه مشابهی از انواع داده را پشتیبانی می‌کنند. اگرچه جاوا از انواع داده بیشتری پشتیبانی می‌کند.
فعلا ما تعدادی از انواع داده مشترک بین این دو زبان را معرفی می‌کنیم.

همانطور که گفتیم این ها انواع داده اولیه هستند و می‌توان با این ها انوع پیچیده تری ایجاد کرد.
برای مثال نوع داده رشته (string) توالی از کاراکتر ها است.

انواع داده پایتون

پایتون دارای ۵ نوع داده استاندارد است.
این زبان از کلمات کلیدی برای تعیین نوع داده استفاده نمی‌کند.
در واقع این زبان در حدی هوشمند هست تا انواع داده را خودش تشخیص دهد.

انواع داده پایتون:

• اعداد (Number)
• رشته (String)
• لیست (List)
• تاپل (Tuple)
• دیکشنری (Dictionary)

در اینجا اعداد شامل همه نوع عددی (صحیح، اعشاری) می‌شود.
رشته نیز همانطور که گفتیم، دنباله ای از کاراکتر ها است.
تاپل و دیکشنری نیز جز داده های پیجیده هستند که آن ها را فعلا توضیح نخواهیم داد.

جلسه انواع داده در زبان های برنامه نویسی نیز به پایان رسید.

در جلسه بعد به آموزش متغیر ها در برنامه نویسی کامپیوتر خواهیم پرداخت.