مقایسه ویژگی های WebSockets و WebRTC

سلام به همه پی وی لرنی های عزیز!
WebSocket یک پروتکل ارتباطی رایانه ای است که کانالهای ارتباطی full-duplex را از طریق یک اتصال TCP واحد فراهم می کند. WebRTC نیز یک پروژه منبع باز و رایگان است که که مرورگرها و برنامه های موبایل را با قابلیت های ارتباطات (Real-Time (RTC از طریق API ساده فراهم می کند.
WebSockets و WebRTC هر دو پروژه هایی هستند که قابلیت های ارتباطی را فعال می کنند و  برای برقراری ارتباط با سرور به کار می روند. WebSocket یک ارتباط دو طرفه بین سرور و کاربر است که به کمک آن هر دو طرف می توانند همزمان داده ها را تبادل نمایند. با برقراری ارتباط وب Real-Time یا WebRTC ، برنامه های وب مدرن می توانند به راحتی محتوای صوتی و تصویری را به میلیون ها بیننده منتقل کنند. در این مقاله می خواهیم به سراغ مقایسه ویژگی های WebSockets و WebRTC برویم.

مقایسه ویژگی های WebSockets و WebRTC

در ادامه به به چند مورد از مهم ترین تفاوت های موجود میان WebSockets و WebRTC اشاره کرده ایم.

یک

WebSocket یک پروتکل ارتباطات رایانه ای است در حالی که WebRTC یک پروژه منبع باز رایگان است که مرورگرها و برنامه های موبایل را با قابلیت های ارتباطی امکان پذیر می کند.

دو

تمرکز WebSockets برنامه های وب غنی است در حالی که WebRTC اتصال سریع و آسان را دنبال می کند.
اگرچه هر دوی WebSockets و WebRTC پروتکل های ارتباطی هستند ، اما WebRTC در مقایسه با WebSockets برای برنامه های Real-Time بیشتری مورد استفاده قرار می گیرد.

سه

محیط لازم برای اجرای WebSockets محیط Java ، JMS و ++C است در حالی که برای WebRTC جاوا و HTML است.

چهار

در جایی که مسیری که از طریق شبکه ارتباطی ایجاد می شود؛ WebSockets نگرانی های امنیتی بیشتری را در مقایسه با WebRTC ایجاد می کند و این شاید یک نقطه ضعف برای آن باشد.

پنج

WebRTC فقط در برخی از مرورگرها در دسترس است در حالی که WebSockets در مرورگرهای بیشتری است.

شش

WebSockets با قابلیت مقیاس پذیری که دارد در هر جلسه از یک سرور استفاده می کند. اما WebRTC بیشتر نظیر به نظیر است.

هفت

WebRTC برای ارتباط با کارایی بالا ، ارتباط با کیفیت بالا از داده های ویدیویی، صوتی و دلخواه طراحی شده است. برنامه های WebRTC به خدماتی نیاز دارند که از طریق آن می توانند داده های شبکه و رسانه را تبادل کنند، روندی که به عنوان سیگنالینگ معروف است.
از طرف دیگر WebSocket برای ارتباط دو طرفه بین کاربر و سرور طراحی شده است. پخش و اشتراک گذاری صدا و فیلم از طریق WebSocket امکان پذیر است ، اما API به اندازه کافی مانند ویژگی های همتای آنها در WebRTC قوی نیست.

کلام آخر

در این مقاله به مقایسه ویژگی های WebSockets و WebRTC پرداختیم.  اکنون می دانیم WebSockets و WebRTC قابلیت ارتباط پروتکل را دارند. WebSockets ارتباط دو طرفه را از طریق یک ارتباط TCP واحد امکان پذیر می کند در حالی که WebRTC امکان برقراری ارتباط نظیر به نظیر را در مرورگر و برنامه های تلفن ایجاد می نماید.
هر دو WebSockets و WebRTC دارای جاوا به عنوان محیط اصلی خود هستند. اگرچه API WebSockets با قدرت انتقال ارتباطات ویدئویی فعال است ، اما به اندازه WebRTC قوی نیست.
امیدوارم این مقاله مفید بوده باشد.
با پی وی لرن همراه باشید.

به اشتراک بگذارید