فروشگاه
فیلم های آموزشی
کتاب های آموزشی
مقالات آموزشی
وردپرس
سلام به همه پی وی لرنی های عزیز!
WebSocket یک پروتکل ارتباطی از طریق اتصال TCP است که یک سیستم ارتباطی نقطه به نقطه را فراهم می کند. ایده اصلی که WebSocket بر روی آن ساخته شده است سوکت است یا می توان گفت پروتکل WebSocket یک افزونه سوکت است. استاندارد سازی پروتکل به افراد امکان انتقال داده ها به سرور و از طریق مرورگر را فراهم می آورد. REST به معنی Representational State Transfer است که مجموعه ای از محدودیت ها را برای استفاده از خدمات وب ایجاد می کند. REST یکی از سبک های معماری است که برای ایجاد نقاط پایانی REST با استفاده از HTTP در یک برنامه وب به کار می رود. نقاط پایانی RESTful فراخوانی می شوند که به API هایی که از نظر طبیعت RESTful هستند و یک پاسخ HTTP را ارائه می دهند. در این مقاله می خواهیم به مقایسه ویژگی های WebSocket و REST بپردازیم.
مقایسه ویژگی های WebSocket و REST
بیایید پیش از آن که به سراغ مقایسه ویژگی های WebSocket و REST برویم؛ مختصری راجع به هر دو بیشتر بدانیم.
WebSocket چیست؟
پروتکل WebSocket می تواند بر موانعی که توسط HTTP ایجاد شده است غلبه کند همانطور که می تواند یک ارتباط full duplex را فراهم نماید. این پروتکل در سال ۲۰۱۱ استاندارد سازی شد و API مربوط به آن توسط W3C بصورت استاندارد تنظیم شده است. در عین حال ، WebSocket با سیستم امنیتی وب سازش نمی کند. با استفاده از ابزارهای توسعه دهنده جاسازی شده در آن می توان همه دستیارهای WebSocket را توسط مرورگر بررسی کرد.
WebSocket وقتی استاندارد ارتباط برقرار شده بین کاربر و سرور را نشان می دهد، در حقیقت یک استاندارد را نشان می دهد. با استفاده از این رویکرد، یک توسعه دهنده می تواند تابعی را ارائه دهد که به طور مداوم در تمام پلتفرم ها کار کند. WebSocket یک اتصال سوکت TCP را نشان می دهد، بنابراین مشکل محدودیت اتصال را از بین می برد. ارتباط بین دامنه ها، سرویس های مانند Pusher می توانند به راحتی از این ارتباط در هنگام پشتیبانی از پلتفرم real-time استفاده کنند که از نظر ماهیت بسیار مقیاس پذیر است و می تواند در هر وب سایت ، وب ، دسکتاپ یا موبایل به صورت کارآمد استفاده شود. در مشخصات HTML5 به اتصال TCP ارجاع می شود. همه مرورگرها نسخه مطمئن پروتکل WebSocket را اعم از Firefox و Google Chrome و غیره اجرا می کنند.
REST چیست؟
عملیات های با REST استاندارد و stateless هستند که سبب می شود هر سیستمی که RESTful است در یک زمان سریع تر اجرا شوذ و بیشتر قابل اعتماد باشد. یک ریکوئست کاربر مثل ارسال، قرار دادن، حذف و غیره از HTTP verbs سرچشمه می گیرد. آنها به مجموعه عملیات مورد انتظار واکنش نشان می دهند، داده ها را دریافت می کنند، داده ها را به روز می کنند یا بسته به verbمی توانند داده ها را حذف نیز نمایند.
می توان REST را به عنوان یکی از روشهای استاندارد طراحی API برای ریکوئست ذکر کرد. اگر تعامل کاربر از هر برنامه وب کمتر باشد ، HTTP در آن سناریو مناسب است. در طول زمان بیکار بودن، پورت بسته می تواند منابع را ذخیره کند.
با استفاده از معماری REST ، کاربر و سرور می توانند بطور مستقل و بدون شناخت یکدیگر پیاده سازی شوند. این الگوی کاربر / سرور از مزیت های زیادی برخوردار است، کد سمت کاربر می تواند هر زمان تغییر کند؛ بدون اینکه سرور تحت تأثیر قرار گیرد. کاربر متفاوتی که دارای رابط REST است، می تواند همزمان به نقاط انتهایی ضربه زده و همان پاسخ را دریافت کند.
REST یک ویژگی مهم دیگر نیز دارد و آن statelessness است به طوری که یک سرور دیگر نیازی به دانستن این ندارد که کاربر در کدام state است و همین امر برای کاربر هم صادق است. این خاصیت statelessness را می توان با استفاده از منابع نیز دست آورد.
آشنایی با تفاوت های WebSocket و REST
در ادامه مقایسه ویژگی های WebSocket و REST جدولی ارائه کرده ایم که می تواند در شناخت تفاوت های عمده میان این دو مفید باشد.
| تفاوت های اساسی | WebSocket | REST |
| HTTP | استفاده از HTTP در اتصال اولیه اتفاق می افتد. | HTTP یک پروتکل رایج در خدمات وب RESTful است. |
| ارتباطات | Bi-directional | Uni-directional |
| طبیعت | مبتنی بر مفهوم سوکت | مبتنی بر Resources، به جای commands. |
| سناریو | اپلیکیشن Real-time chat | دریافت حجم بالایی از ریکوئست ها |
| وابستگی | به آدرس IP و شماره پورت | پروتکل HTTP و از متود های HTTP برای رله کردن داده |
| هزینه | هزینه ارتباطات در آن کمتر است. | هزینه ارتباطات در آن نسبتاً بالاتر از WebSocket است. |
| کارایی | کارایی آن در هنگام بارگیری حجم بالای داده ها بهتر است. | برای ارتباطات موقعیتی گزینه خیلی خوبی است. |
| کارایی | WebSocket یک پروتکل stateful است. | REST مبتنی بر HTTP است که یک پروتکل stateless است. |
کلام آخر
در این مقاله به مقایسه ویژگی های WebSocket و REST پرداختیم. REST تاکنون استاندارد ترین روش برای ساخت API های وب برای ریکوئست بوده است و بیشتر برنامه های وب ، تمایل دارند که با رویکرد RESTful پیش روند. عملکرد مبتنی بر فعل یعنی ایجاد ، خواندن ، به روزرسانی یا حذف عملیات با موفقیت بر روی پروتکل HTTP انجام می شود. استفاده از پروتکل HTTP مزیت های خاص خود را دارند که برجسته ترین آن این است که دیگر لازم نیست کاربر و سرور یک دیگر را بشناسند.
از طرف دیگر WebSocket مبتنی بر مفاهیم سطح پایین مانند سوکت و پورت هستند. آدرس IP و پورت برنامه در این رسانه ارتباطی مورد نیاز اند. علاوه بر این ، یک اتصال TCP تنها می تواند برای ارتباط سوکت وب بین کاربر و سرور به اشتراک گذاشته شود. همچنین، برخلاف HTTP که ماهیت stateless دارد ، یک پروتکل stateful است.
امیدوارم این مقاله مفید بوده باشد.
با پی وی لرن همراه باشید.
