سلام به همه پی وی لرنی های عزیز!
به دوره آموزش دوره آموزش سیستم مدیریت پایگاه داده DBMS خوش آمدید.
Database Management System یا سیستم مدیریت پایگاه داده که به صورت خلاصه به آن DBMS می گویند؛ به فناوری ذخیره و بازیابی اطلاعات کاربران با حداکثر کارآیی در کنار اقدامات امنیتی مناسب اشاره دارد. در این آموزش اصول اولیه سیستم مدیریت پایگاه داده یا DBMS مانند معماری آن، مدل های داده، طرحواره داده ها، استقلال داده ها، مدل E-R، مدل رابطه، طراحی بانک اطلاعاتی رابطه ای، و ذخیره سازی و ساختار پرونده و موارد دیگر را می آموزیم.
در جلسه گذشته به آشنایی با ساختار فایل در سیستم مدیریت پایگاه داده ( DBMS ) پرداختیم؛ داده ها و اطلاعات نسبی به صورت دسته جمعی در قالب فایل ذخیره می شوند. فایل دنباله ای از رکورد های ذخیره شده در قالب باینری است. یک درایو دیسک به چندین بلوک تبدیل می شود که می تواند رکوردها را ذخیره کند. فایل های رکورد بر روی آن بلوک های دیسک نقشه برداری می شوند.
در این جلسه به آشنایی با Indexing در سیستم مدیریت پایگاه داده ( DBMS ) می پردازیم.
همان طور که می دانید داده ها به صورت رکورد ذخیره می شوند. هر رکورد دارای یک فیلد کلیدی است که به تشخیص منحصر به فرد آن کمک می کند.
Indexing یک تکنیک ساختار داده برای بازیابی کارآمد فایل ها از فایل های پایگاه داده بر اساس برخی از ویژگی هایی است که Indexing در آنها انجام شده است. Indexing در سیستم های پایگاه داده مشابه آنچه در کتاب ها می بینیم است.
Indexing بر بر اساس indexing attributes تعریف می شود. Indexing می تواند از انواع زیر باشد:
مرتب سازی Indexing به دو صورت شکل می گیرد:
در Dense Index برای هر مقدار کلید جستجو در پایگاه داده یک رکورد Index وجود دارد که باعث می شود جستجو سریعتر شود اما به فضای بیشتری نیاز دارد تا بتواند رکوردهای Index خود را ذخیره کند. سوابق Index حاوی مقدار کلید جستجو و یک اشاره گر به رکورد واقعی روی دیسک هستند.
در Sparse Index، رکوردهای Index برای هر کلید جستجو ایجاد نمی شود. یک رکورد Index در اینجا شامل یک کلید جستجو و یک اشاره گر واقعی به داده های موجود در دیسک است. برای جستجوی یک رکورد ، ابتدا با استفاده از رکورد Index اقدام می کنیم و به مکان واقعی داده ها می رسیم. اگر داده های مورد نظر ما جایی نباشد که مستقیماً با دنبال کردن این Index به آنها برسیم، سیستم تا زمانی که داده های مورد نظر پیدا نشود، جستجوی متوالی را آغاز می کند.
Index چند سطحی شامل مقادیر کلید جستجو و نشانگرهای داده است. Index چند سطحی به همراه فایل های پایگاه داده واقعی روی دیسک ذخیره می شود. با افزایش اندازه پایگاه داده، اندازه Index ها نیز افزایش می یابد آن گاه نیاز به نگه داشتن رکوردهای Index در حافظه اصلی برای سرعت بخشیدن به عملیات جستجو وجود دارد. اگر از Index سطح یک استفاده شود ، نمی توان Index بزرگی را در حافظه نگه داشت که به چندین دیسک دسترسی پیدا کند.
ایندکس چند سطحی در تجزیه Index به چندین Index کوچکتر کمک می کند تا دورترین سطح آنقدر کوچک باشد که بتوان آن را در یک بلوک دیسک ذخیره کرد که به راحتی در هر مکانی در حافظه اصلی جای می گیرد.
B+ Tree یک درخت جستجوی باینری متعادل است که از یک قالب Index چند سطحی پیروی می کند. leaf node های B+ Tree نشانگرهای داده واقعی را نشان می دهد. B+ Tree تضمین می کند که تمام leaf node در همان ارتفاع باقی بمانند، بنابراین متعادل می شوند. leaf node ها با استفاده از لیستی از لینک ها مرتبط می شوند. بنابراین ، یک B+ Tree می تواند از دسترسی تصادفی و همچنین دسترسی متوالی پشتیبانی کند.
هر leaf node در فاصله مساوی از root node قرار دارد. B+ Tree از ترتیب n است که در آن n برای هر B+ Tree ثابت است.
در این جلسه به آشنایی با Indexing در سیستم مدیریت پایگاه داده ( DBMS ) پرداختیم؛ داده ها به صورت رکورد ذخیره می شوند. هر رکورد دارای یک فیلد کلیدی است که به تشخیص منحصر به فرد آن کمک می کند.
Indexing یک تکنیک ساختار داده برای بازیابی کارآمد فایل ها از فایل های پایگاه داده بر اساس برخی از ویژگی هایی است که Indexing در آنها انجام شده است. Indexing در سیستم های پایگاه داده مشابه آنچه در کتاب ها می بینیم است.
در جلسه آینده قرار است به سراغ آشنایی با مفهوم Hashing در سیستم مدیریت پایگاه داده برویم.
با پی وی لرن همراه باشید.