دوره های آموزشی آکادمی پی وی لرن (پروژه محور و ویژه بازار کار)



  • ۱۴
  • مهر

جلسه ۲۶ : مفهوم Package در Java

  • دسته‌بندی‌ها :
جلسه ۲۶ : مفهوم Package در Java
    • جزئیات
    • نوع محتواآموزش تصویری

      مقدمه

      با عرض سلام و وقت بخیر خدمت کاربران سایت پی وی لرنو کاربرانی که دوره کامل آموزش برنامه نویسی جاوا را دنبال می کنند.  پکیج در جاوا به منظور جلوگیری از نامگذاری conflict، کنترل دسترسی، جستجو / قرار دادن و استفاده از کلاس ها، اینترفیس ها، شمارش و حاشیه نویسی، و… استفاده می شود. یک پکیج را می توان به عنوان یک گروه بندی از انواع مرتبط (کلاس ها، اینترفیس ها، شمارش و حاشیه نویسی) که دسترسی محافظت شده و مدیریت نامحدود را تعریف می کنند تعریف کرد. برای آشنایی با مفهوم Package در Java  در ادامه ی مباحث این بخش با ما همراه باشید.

      آشنایی با مفهوم Package در Java

      در ادامه ی مباحث این بخش شما را با ساختار و چگونگی ایجاد Package در جاوا آشنا خواهیم کرد.

      برخی از پکیج های موجود در جاوا عبارتند از:

      • java.lang – طبقات اساسی را دسته بندی می کند
      • java.io – کلاس ها برای ورودی، توابع خروجی در این پکیج بندی هستند.

      برنامه نویسان می توانند پکیج های خود را به مجموعه دسته های کلاس / اینترفیس و… تعریف کنند.

      این ویژگی برای دسته بندی کلاس های مربوطه ای که توسط شما اجرا می شود،مفید است.

      با این ویژگی یک برنامه نویس به راحتی می تواند تعیین کند که کلاس ها، اینترفیس ها، شمارگان و حاشیه نویسی مرتبط هستند.

      ایجاد یک Package در جاوا

      هنگام ایجاد یک پکیج، شما باید یک نام را برای پکیج انتخاب کرده و کدهای پکیج را در بالای نام فایل منبع لحاظ کنید.

      دستور پکیج باید اولین خط در فایل منبع باشد. در هر پرونده منبع تنها یک دستور پکیج وجود دارد و همان در همه انواع پرونده کاربرد دارد.

      اگر دستور پکیج استفاده نشود، کلاس، اینترفیس ها، لیست ها و انواع حاشیه نویسی در پکیج پیش فرض فعلی قرار می گیرد.

      برای کامپایل برنامه ها در جاوا به همراه دستور پکیج شما باید از گزینه ی -d بصورت زیر استفاده کنید:

      مثال : 

      سپس یک فولدر با نام Package داده شده در مقصد مشخص شده ایجاد می شود و فایل های کلاس کامپایل شده در آن فولدر قرار می گیرد.

      مثال – برای نمونه به کدی اشاره می کنیم که یک پکیج به نام animals را ایجاد می کند:

      نکته : بهتر است در تعریف نام پکیج از حروف کوچک استفاده شود تا با کلاس ها و اینترفیس ها تداخلی ایجاد نشود.

      مثال : 

      سپس اینترفیس پکیج animals را ایجاد می کنیم:

      مثال : 

      اکنون فایل جاوای فوق را به صورت زیر کامپایل نمائید:

      مثال : 

      سپس یک پکیج/ فولدر با نام animals در دایرکتوری فعلی ایجاد می شود.

      فایل های کلاس نیز در پکیج ایجاد شده قرار می گیرد همانطور که در زیر نشان داده شده است:

      آشنایی با پکیج در جاوا

      آشنایی با پکیج در جاوا

      شما می توانید فایل کلاس را در داخل پکیج اجرا کنید و نتیجه را همانطور که در زیر نشان داده شده مشاهده کنید:

      مثال : 

      کلمه ی کلیدی import

      اگر یک کلاس بخواهد از یک کلاس دیگر در همان پکیج استفاده کند، نام پکیج نباید مورد استفاده قرار گیرد.

      کلاس ها در یک پکیج یکنواخت بدون هماهنگی خاص پیدا می شود.

      مثال – برای نمونه یک کلاس با نام Boss که  شامل کلاس Employee می باشد را به بسته ی payroll اضافه می کنیم.

      سپس کلاس Boss می تواند بدون استفاده از کلاس Employee به پکیج payroll اشاره کند:

      مثال : 

      چه اتفاقی می افتد اگر کلاس Employee  در پکیج payroll  قرار نباشد؟

      کلاس Boss باید از یکی از تکنیک های زیر برای اشاره به یک کلاس در یک بسته متفاوت استفاده کند.

      نام کلاس می تواند مورد استفاده قرار گیرد. مثلا:

      مثال : 

      پکیج را می توان با استفاده از کلمه ی کلیدی import و (*) wild card وارد کرد. به عنوان مثال:

      مثال : 

      کلاس خود را می تواند با استفاده از کلمه ی کلیدی import وارد کند، به عنوان مثال :

      مثال : 

      نکته : یک فایل کلاس می تواند هر تعداد دستور import را داشته باشد. دستور import باید پس از دستور Package  و قبل از اعلان کلاس ظاهر شود.

      ساختار دایرکتوری پکیج ها

      دو کلاس اصلی در یک پکیج قرار می گیرند.

      • نام پکیج بخشی از نام کلاس است، همانطور که ما در بخش قبلی اشاره کردیم.
      • نام پکیج باید با کد متناظر در ساختار دایرکتوری، مطابقت داشته باشد.

      این یک روش ساده برای مدیریت فایل های شما در جاوا است:

      کد منبع را برای نوع کلاس، اینترفیس، شمارش یا حاشیه نویسی در یک فایل متنی که نام آن نام ساده ی نوع است و پسوند آن .java است قرار دهید.

      مثال:

      مثال : 

      سپس، فایل منبع را در یک فولدر قرار دهید که نام آن نشان دهنده نام پکیجی است که متعلق به آن کلاس است.

      مثال : 

      نام و آدرس پکیج

      اکنون نام  کلاس واجد شرایط و آدرس آن، به شرح زیر است:

      • Class name → vehicle.Car
      • (Path name → vehicle\Car.java (in windows

      به طور کلی، یک شرکت از نام دامنه اینترنتی معکوس خود برای نام پکیج های خود استفاده می کند.

      مثال – یک نام دامنه اینترنتی شرکت apple.com است، سپس تمام پکیج های آن با com.apple آغاز می شود. هر جزء نام پکیج به یک زیر شاخه بستگی دارد.

      به عنوان مثال – این کمپانی یک پکیج com.apple.computers دارد که شامل یک فایل منبع Dell.java می باشد.

      فایل Dell.java در زیر شاخه ی زیر قرار دارد:

      مثال : 

      در زمان کامپایل، کامپایلر یک فایل خروجی متفاوت برای هر کلاس، رابط و شمارش تعریف شده در آن ایجاد می کند.

      نام پایه فایل خروجی نام نوع آن است و پسوند آن class. است.

      بررسی یک مثال

      مثال:

      مثال : 

      اکنون فایل فوق را با استفاده از گزینه ی -d بصورت زیر کامپایل کنید:

      مثال : 

      فایل فوق بصورت زیر کامپایل می شود:

      مثال : 

      شما می توانید تمام کلاس ها یا اینترفیس های تعریف شده در \ com \ apple \ computers را به صورت زیر وارد کنید:

      مثال : 

      مانند فایلهای java. فایل های class. دسته بندی شده باید در یک سری از دایرکتوری ها باشد که نام پکیج را نشان می دهد.

      مسیر فایل های class. نباید همان مسیر فایل های .java باشد. شما می توانید منبع و کلاس های خود را به صورت جداگانه ترتیب دهید:

      مثال : 

      نتیجه ی مثال فوق

      با این کار، امکان دسترسی به دایرکتوری کلاسها به برنامه نویسان دیگر بدون آشکارسازی منابع شما امکان پذیر است.

      شما همچنین بایستی فایل های منبع و کلاس را به این شیوه مدیریت کنید تا کامپایلر و ماشین مجازی جاوا (JVM) بتوانند تمام انواع برنامه های مورد استفاده شما را پیدا کنند.

      مسیر کامل دایرکتوری classes، <path-two> \ classes، مسیر کلاس نامیده می شود و با متغیر سیستمی CLASSPATH تنظیم می شود.

      کامپایلر و JVM مسیر را به فایل های class. خود با اضافه کردن نام پکیج به مسیر کلاس ایجاد می کنند.

      مسیر path-two>\classes> مسیر کلاس است و نام پکیج com.apple.computers است.

      سپس کامپایلر و JVM برای فایلهای class. در مسیر <path-two> \ classes \ com \ apple \ computers جستجو خواهند کرد.

      مسیرهای چندگانه برای کلاس ها باید با سمی کولون (;) جدا شود.

      به طور پیش فرض کامپایلر و JVM دایرکتوری فعلی و فایل JAR حاوی کلاس های پلتفرم جاوا را جستجو می کند.

      تنظیم متغیر سیستم CLASSPATH

      برای نمایش متغیر CLASSPATH فعلی از دستورات زیر در ویندوز و یونیکس استفاده کنید:

      • In Windows → C:\> set CLASSPATH
      • In UNIX → % echo $CLASSPATH

      برای حذف محتویات فعلی متغیر CLASSPATH از مسیر زیر استفاده کنید:

      • In Windows → C:\> set CLASSPATH =
      • In UNIX → % unset CLASSPATH; export CLASSPATH

      برای تنظیم متغیر CLASSPATH نیز از مسیرهای زیر استفاده کنید:

      • In Windows → set CLASSPATH = C:\users\jack\java\classes
      • In UNIX → % CLASSPATH = /home/jack/java/classes; export CLASSPATH

      کلام آخر

      استفاده از Package در جاوا گزینه ی مناسبی برای دسته بندی و مرتب سازی برنامه های ایجاد شده از جمله قسمت هایی نظیر کلاس ها ، اینترفیس ها و…است. با ارائه ی مباحث آشنایی با پکیج در جاوا آموزش های این فصل را به پایان رسانده و در فصل بعد به بررسی مباحث پیشرفته در جاوا می پردازیم.

      QR:  جلسه ۲۶ : مفهوم Package در Java
      به اشتراک بگذارید