دوره های آموزشی آکادمی پی وی لرن (پروژه محور و ویژه بازار کار)



  • ۲۶
  • اردیبهشت

جلسه ۰۱ : معرفی و بررسی XML

  • دسته‌بندی‌ها :
جلسه ۰۱ : معرفی و بررسی XML
    • جزئیات
    • نوع محتواآموزشی

      مقدمه

      با سلام خدمت کاربران گرامی سایت پی وی لرن و علاقمندان و کاربرانی که علاقمند به یادگیری دوره XML هستند. در این جلسه که اولین جلسه از دوره آموزش XML است به معرفی و بررسی XML می پردازیم.

      معرفی و بررسی XML

      در ابتدای معرفی و بررسی XML نخست باید توضیح داد که XML چیست؟
      XML یک ابزار نرم افزاری و سخت افزاری مستقل برای ذخیره و انتقال داده است.

      XML چیست؟

      •  XML مخفف زبان نشانه گذاری eXtensible Markup Language است.
      • XML یک زبان نشانه گذاری شبیه به HTLM است.
      • XML برای ذخیره و انتقال اطلاعات طراحی شده است.
      • XML به صورت self-descriptive ( خود توصیفی ) طراحی شده است.
      • XML یک (W3C ( (World Wide Web Consortium است.

      XML در واقع هیچ کار خاصی انجام نمی دهد!

      شاید توضیح این مسئله چندان آسان نباشد اما حقیقت این است که XML کار خاصی انجام نمی دهد.

      این نوشته ای از جانی ( Jani ) به تاو ( Tove ) است که به صورت XML ذخیره شده است.

      مثال : 

      کد های XML بالا کاملاً حالت خود توصیفی دارد؛ به این معنا که:

      • فرستاده اطلاعات دارد
      • دریافت کننده اطلاعات دارد
      • یک عنوان دارد
      • بدنه پیام دارد ( message nody ) دارد

      اما با همه موارد گفته شده باز هم XML های بالا کاری انجام نمی دهند! در واقع XML ها فقط اطلاعاتی هستند که درون تگ ها ( Tag ) قرار می گیرند.

      یک شخص باید یک تکه از نرم افزار را برای ارسال، دریافت، ذخیره و یا نمایش آن بنویسد.

      مثال : 

      تفاوت بین XML و HTML

      XML و HTML با اهداف متفاوتی طراحی شده اند:

      • XML برای انتقال Data با توجه به این که Data مورد نظر به چه شکل باشد طراحی شده است.
      • HTML برای نمایش Data با توجه به این که Data مورد نظر چطور به نظر برسد طراحی شده است.
      • تگ های XML بر خلاف تگ های HTML از قبل تعریف نشده اند.

      XML از تگ های از پیش تعیین شده استفاده نمی کند

      زبان XML دارای برچسب های از پیش تعیین شده نیست. برای مثال تگ هایی مثل (<to> یا <from> ) به هیچ وجه در هیچ یک از استاندارد های آن تعیین شده تعریف نشده است. چنین تگ هایی توسط نویسنده XML اختراع شده اند.
      HTML با تگ های از پیش تعیین شده ای مثل <p>, <h1>,<table> و غیره کار می کند.
      در حالی که در XML نویسنده باید هم ساختار تگ ها و هم ساختار سند ( document ) را تعریف کند.

      XML قابلیت گسترش را دارد

      اکثر برنامه ای کاربردی XML حتی اگر داده جدیدی به آن ها اضافه و یا از آن ها حذف شود؛ کار می کنند.

      تصور کنید یک برنامه برای نمایش نسخه اصلی Note.xml (<to> <from> <heading>)o طراحی شده باشد؛ بعد تصور کنید که نسخه دیگری از Note.xml که در آن عناصر <date> و <hour> اضافه شده اند و در عوض <heading> حذف شده، طراحی شود؛ با وجود این تغییر مشکلی ایجاد نمی شود و نسخه قدیمی برنامه هنوز کار می کند.

      مثال : 

      مثال : 

      نسخه قدیمی

      مثال : 

      نسخه جدید

      XML به دلیل ویژگی هایی که دارد خیلی از کارها را ساده می کند

      • اشتراک گذاری Data را آسان می کند.
      • به انتقال Data سهولت می بخشد.
      • تغییرات پلتفرم را ساده می کند.
      • دسترسی به Data را ساده می کند.

      بسیاری از سیستم های کامپیوتری حاوی داده هایی با فرمت های ناسازگار هستند و تبادل داده ها بین چنین سیستم های ناسازگار ( یا ارتقاء یافته ای )، یک کار بسیار زمان بر برای توسعه دهندگان وب است زیرا در چنین مواردی داده های زیادی بایستی تبدیل شوند و از طرفی در اغلب موارد داده های ناسازگار در حین انتقال از دست می روند. اما XML داده ها را در قالب متن ساده ذخیره می کند و یک راه حل نرم افزاری و سخت افزاری  مستقل برای ذخیره سازی، انتقال و اشتراک گذاری دادهاست.
      علاوه بر این XML اجازه می دهد که سیستم عامل ها، برنامه های کاربردی ( اپلیکیشن ها ) و مرورگرها را آسان تر گسترش و یا ارتقاء دهیم.
      با کمک XML، داده ها می توانند به انواع Reading machines ها مثل رایانه ها، دستگاه های صوتی، خبرخوان هاو غیره دسترسی داشته باشند.

      کلام آخر

      در این جلسه در یک نگاه جامع و کلی به معرفی و بررسی XML پرداختیم.
      در جلسه بعدی با به این موضوع می پردازیم که چگونه از XML استفاده نماییم.
      با پی وی لرن همراه باشید.

      QR:  جلسه ۰۱ : معرفی و بررسی XML
      به اشتراک بگذارید


      دیدگاه کاربران
      1. تصویر کاربر