عرض سلام خدمت همراهان گرامی وب سایت آموزشی پی وی لرن. با موضوع آموزش مهندسی نرم افزار (Software Engineering) در خدمتتون خواهیم بود. در این بخش از مبحث مدیریت پروژه نرم افزار به مباحث مدیریت منابع، مدیریت ریسک پروژه در مهندسی نرم افزار و اجرا و نظارت بر پروژه نرم افزاری و مدیریت پیکربندی خواهیم پرداخت و موارد ضروری را بیان خواهیم نمود.
همه عناصر مورد استفاده برای تولید یک محصول نرم افزاری ممکن است به عنوان منبع برای آن پروژه در نظر گرفته شود. این ممکن است شامل منابع انسانی ، ابزارهای
تولیدی و کتابخانه های نرم افزاری باشد.
منابع به صورت محدود در دسترس هستند و به عنوان مجموعه دارایی در سازمان می مانند. کمبود منابع مانع توسعه پروژه می شود و آن می تواند از زمان برنامه عقب بماند.
تخصیص منابع اضافی در پایان باعث افزایش هزینه های توسعه می شود.
بنابراین برآورد و تخصیص منابع کافی برای پروژه ضروری است.
در ادامه مدیریت ریسک پروژه در مهندسی نرم افزار رو مورد بررسی قرار خواهیم داد.
مدیریت ریسک شامل کلیه فعالیت های مربوط به شناسایی ، تجزیه و تحلیل و تهیه خطرات قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی در پروژه می باشد.
ریسک ممکن است موارد زیر را شامل شود:
مدیریت ریسک پروژه در مهندسی نرم افزار رو با فرآیند مدیریت ریسک ادامه می دهیم.
فعالیت های زیر در فرآیند مدیریت ریسک وجود دارد:
شناسایی – خطرات احتمالی را که ممکن است در پروژه رخ دهد ، یادداشت کنید.
طبقه بندی – خطرات شناخته شده را با توجه به تأثیر احتمالی آن ها بر پروژه ، به گروه های ریسک با شدت زیاد ، متوسط و کم ریسک طبقه بندی کنید.
مدیریت – احتمال وقوع ریسک ها را در مراحل مختلف تحلیل کنید. برای جلوگیری از مواجهه با ریسک ها برنامه ریزی کنید.
سعی کنید تاثیرات جانبی آن ها را به حداقل برسانید.
مانیتور – ریسک های احتمالی و علائم اولیه ی آن ها را از نزدیک کنترل کنید. همچنین اثرات اقدامات انجام شده برای کاهش یا جلوگیری از آن ها را کنترل کنید.
از آن جا که مبحث اجرا و نظارت بر پروژه نرم افزاری مسئله ی مهمی است در ادامه با آن می پردازیم.
تا این جا با مدیریت ریسک پروژه در مهندسی نرم افزار آشنا شدیم و حالا اجرا و نظارت.
در این مرحله ، وظایف شرح داده شده در برنامه های پروژه طبق برنامه های زمانی شان اجرا می شود.
اجرا به منظور بررسی این که آیا همه چیز طبق برنامه پیش می رود ، نیاز به نظارت دارد. نظارت یا مانیتورینگ برای مشاهده احتمال ریسک و انجام اقدامات برای رفع خطر یا
گزارش وضعیت وظایف مختلف، است.
اقدامات مربوط به اجرا و نظارت بر پروژه نرم افزاری شامل موارد زیر می باشد.
نظارت بر فعالیت ها – کلیه فعالیت های برنامه ریزی شده در برخی کارها می توانند به صورت روزانه کنترل شوند. هنگامی که تمام فعالیت های یک کار تمام شود ، کامل تلقی می شود.
گزارش وضعیت – گزارش ها حاوی وضعیت فعالیت ها و وظایف انجام شده در یک بازه زمانی مشخص ، به طور کلی یک هفته است. وضعیت را می توان به عنوان پایان ، در انتظار یا کار در حال پیشرفت و غیره مشخص کرد.
چک لیست های عطف – هر پروژه بر اساس مراحل SDLC به چند مرحله تقسیم می شود که وظایف اصلی (نقاط عطف) انجام می شود.
این لیست چک های عطف هر چند هفته یک بار تهیه می شود و وضعیت نقاط عطف را گزارش می کند.
ارتباطات مؤثر نقش مهمی در موفقیت یک پروژه دارد. این پلی در شکاف بین مشتری و سازمان ، در بین اعضای تیم و سایر دارندگان سهام در این پروژه مانند تأمین کنندگان
سخت افزار ایجاد می کند.
ارتباطات می تواند به صورت شفاهی یا کتبی باشند. فرایند مدیریت ارتباطات ممکن است مراحل زیر را داشته باشد:
برنامه ریزی – این مرحله شامل شناسایی کلیه ی ذینفعان در پروژه و نحوه ارتباط بین آن ها می باشد. همچنین در نظر گرفته شده است که آیا امکانات ارتباطی دیگری لازم
است یا خیر.
به اشتراک گذاری – مدیر پس از تعیین جنبه های مختلف برنامه ریزی ، تمرکز خود را برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات صحیح با شخص صحیح در زمان صحیح متمرکز می کند. این امر باعث می شود تا هر کسی که درگیر پروژه باشد ، پیشرفت پروژه و وضعیت آن را به روز کند.
بازخورد – مدیران پروژه از اقدامات مختلف و مکانیسم بازخورد استفاده می کنند و گزارش های وضعیت و عملکرد را ایجاد می کنند.
این مکانیسم اطمینان می دهد که ورودی از ذینفعان مختلف به عنوان بازخورد آن ها به مدیر پروژه تحویل داده می شود.
اختتامیه – در پایان هر رویداد بزرگ یا پایان یک مرحله از SDLC یا پایان پروژه خود ، بسته شدن اداری به طور رسمی اعلام می شود که همه ذینفعان را با ارسال نامه
الکترونیکی ، با توزیع یک کپی چاپ اسناد یا به معنای دیگر ارتباط موثر ، به روز می کنند.
پس از بسته شدن ، تیم به مرحله بعدی یا پروژه بعد منتقل می شود.
مدیریت پیکربندی فرایندی برای ردیابی و کنترل تغییرات در نرم افزار از نظر الزامات ، طراحی ، عملکردها و توسعه محصول است.
IEEE آن را “فرآیند شناسایی و تعریف موارد در سیستم ، کنترل تغییر این موارد در طول چرخه زندگی خود ، ثبت و گزارش وضعیت اقلام و تغییر درخواست ها و تأیید تمامیت و
صحت موارد” تعریف می کند.
به طور کلی ، پس از نهایی شدن SRS ، احتمال تغییر نیاز کاربر کم تر است. در صورت وقوع ، تغییرات فقط با تأیید قبلی مدیریت بالاتر صورت می گیرد ، زیرا احتمال هزینه و
زمان بیش از حد وجود دارد.
فاز SDLC اگر Baseline فرض شود ، یعنی خط مبنا، اندازه گیریی است که کامل بودن یک فاز را مشخص می کند. فاز زمانی Baseline است که کلیه فعالیت های مربوط به آن به پایان رسیده و به خوبی ثبت شود. اگر این مرحله ی نهایی نبود ، در مرحله بعدی از خروجی آن استفاده می شود.
مدیریت پیکربندی یک رشته از مدیریت سازمان است ، که مراقبت از وقوع هرگونه تغییر (فرآیند ، نیاز ، فناوری ، استراتژیک و غیره) پس از یک مرحله بیس لاین را انجام می دهد. CM هرگونه تغییر در نرم افزار را بررسی می کند.
مدیریت، اجرا و نظارت بر پروژه نرم افزاری رو و … در این بخش به پایان می رسونیم
مدیریت منابع، مدیریت ریسک پروژه در مهندسی نرم افزار ، اجرا و نظارت بر پروژه نرم افزاری ، مدیریت پیکربندی و غیره مورد بررسی قرار دادیم. دوستان گرامی متشکریم از این که تا این بخش از آموزش مهندسی نرم افزار و مبحث مدیریت پروژه نرم افزار با وب سایت آموزشی پی وی لرن همراه بودید.