جلسه ۰۹ : مدل مرجع TCP

با عرض سلام خدمت کاربران محترم سایت پی وی لرن.
با جلسه ای دیگر از سری جلسات دوره آموزش مدل های مرجع شبکه های کامپیوتری در خدمت شما هستیم.
در این جلسه قصد داریم به معرفی مدل مرجع TCP و همچنین لایه های مدل TCP/IP بپردازیم.

مقدمه

TCP / IP به معنای پروتکل کنترل انتقال و پروتکل اینترنت است.
این مدل شبکه ای است که در معماری فعلی اینترنت استفاده می‌شود.
پروتکل ها مجموعه ای از قوانین هستند که ارتباطات شبکه را تنظیم می‌کنند.
این پروتکل ها چگونگی حرکت اطلاعات بین مبدا و مقصد و یا اینترنت را توصیف می‌کنند.
پروتکل ها همچنین طرح های نام گذاری و آدرس‌دهی ساده ای را ارائه می‌دهند.

پروتکل ها و شبکه ها در مدل TCP/IP:

مرور اجمالی بر مدل مرجع TCP / IP

TCP/IP که پروتکل کنترل انتقال و اینترنت است، توسط آژانس تحقیقاتی وزارت دفاع ایالات متحده (ARPA) به عنوان بخشی از پروژه تحقیقاتی اتصال به شبکه برای اتصال دستگاه های از راه دور، توسعه داده شد.

ویژگی هایی که در طول تحقیق، منجر به ساخت مدل مرجع TCP/IP شد:

• پشتیبانی از یک معماری انعطاف پذیر. افزودن سیستم های بیشتر به شبکه آسان بود.
• این شبکه قوی بود و اتصالات تا زمانی که سیستم های مبدا و مقصد کار می‌کردند، باقی می‌ماند

ایده کلی این بود که یک برنامه روی سیستم با برنامه های دیگر روی سیستم های مختلف ارتباط یرقرار کند. (ارسال بسته های داده)

لایه های مدل TCP/IP

در ادامه هر یک از لایه های مدل TCP/IP را معرفی و توضیح خواهیم داد.

لایه دسترسی شبکه (Network Access Layer)

• سطح پایین تر لایه نسبت به بقیه
• پروتکل ها برای اتصال به میزبان استفاده می‌شود، به طوری که از طریق آن می‌توان بسته ها را ارسال کرد
• متغیر از میزبان به میزلان و یا شبکه به شبکه

لایه اینترنت (Internet Layer)

• انتخاب یک شبکه سوئیچینگ بسته که مبتنی بر یک لایه شبکه بدون اتصال است، یک لایه اینترنت نامیده می‌شود.
• این لایه ای است که تمام معماری را با هم نگه می‍دارد
• این لایه کمک می‌کند تا بسته به صورت مستقل به سمت مقصد ارسال شود.
• سفارش بسته هایی که دریافت شده اند متفاوت از نحوه ارسال آن هاست.
• IP (پروتکا اینترنت) در این لایه استفاده می‌شود.

وظایف این لایه عبارتند از:

• تحویل بسته های IP
• مسیریابی
• اجتناب از انباشتگی

لایه انتقال (Transport Layer)

• این لایه تصمیم می‌گیرد که انتقال داده ها بر روی مسیر موازی یا تک مسیره باشد.
• کار هایی مانند تقسیم بندی و بخش یندی توسط لایه انتقال ضورت می‌گیرد.
• برنامه ها می‌توانند روی این لایه نوشته یا خوانده شوند.
• لایه انتقال اطلاعات هدر را به داده ها اضافه می‌کند.
• این لایه داده ها را به منظور کارآمدتر شدن با لایه شبکه، به واحد های کوچک تر تقسیم می‌کند.
• این لایه همچنین بسته ها را دریک صف برای ارسال مرتب می‌کند.

لایه کاربردی (Application Layer)

• TELNET : یک پروتکل ارتباطی دو طرف است که امکان اتصال به یک دستگاه از راه دور را فراهم و برنامه های کاربردی را روی آن اجرا می‌کند.
• FTP (File Transfer Protocol) : یک پروتکل است که به کاربران در یک شبکه امکان ارشال فایل را می‌دهد.
• SMTP (Simple Mail Transport Protocol) : یک پروتکل است که برای ارسال ایمیل از مبدا به مقصد استفاده می‌شود.
• DNS (Domain Name Server) : یک آدرس IP را به یک آدرس متنی برای میزبان متصل شده از طریق شبکه، ترجمه می‌کند.

این لایه دو پروتکل انتها به انتها را تعریف می‌کند:

• TCP : یک پروتکل ارتباطی محکم است که جریان بیت ها را از منبع به مقصد بدون کنترل جریان و خطا، هدایت می‌کند.
• UDP : این پروتکل یک پروتکل نامطمئن و بدون اتصال است. بیشتر مانند یک نوع سرویس درخواست پاسخ است.

مزایا مدل TCP

• به صورت مستقل عمل می‌کند.
• مقیاس پذیر است.
• دارای معماری سرویس دهنده/سرویس گیرنده.
• پشتیبانی از تعدادی از پروتکل های مسیریابی.
• می توان برای ایجاد ارتباط بین دو کامپیوتر استفاده کرد.

معایب مدل TCP

• در این مدل، لایه انتقال تحویل بسته ها را تضمین نمی‌کند.
• این مدل را نمی‌توان در هیچ کاربرد دیگری استفاده کرد.
• جایگزینی پروتکل ها ساده نیست.
• رابط ها، سرویس ها و پروتکل ها به وضوح از هم جدا نیستند.

جلسه معرفی مدل مرجع TCP و لایه های مدل TCP/IP نیز به پایان رسید.

در جلسه بعد به مقایسه مدل OSI و TCP خواهیم پرداخت.