۲۳
مرداد

جلسه ۱۵ : شئ گرایی در زبان دارت

دسته‌بندی‌ها :

با عرض سلام خدمت کاربران محترم سایت پی وی لرن.
با جلسه ای دیگر از سری جلسات دوره آموزش زبان برنامه نویسی دارت Dart در خدمت شما هستیم.
در این جلسه قصد داریم به آموزش شئ گرایی در زبان دارت از جمله کلاس ها در زبان دارت و همچنین اشیا در زبان دارت بپردازیم.

فهرست

مقدمه

همانطور که قبلا نیز گفتیم، دارت یک زبان شئ گرا (OOP) است.
شئ گرایی (Object Oriented) یک شیوه برنامه نویسی است.
در این شیوه به همه چیز در برنامه نویسی مانند اشیا دنیای واقعی نگاه می‌شود. یک شئ در دنیای واقعی و برنامه نویسی، دارای مقادیر (Instance Variable) و رفتار هایی (Methods) می‌باشد.

کلاس ها در زبان دارت

اشیا از روی یک الگو و یا قالب به نام کلاس (Class) ساخته می‌شوند.

تعریف کلاس در زبان دارت

از کلمه کلیدی class برای ساخت کلاس استفاده می‌کنیم.
بدین صورت که ابتدا کلمه کلیدی class و سپس نام کلاس را می‌نویسیم. بدنه کلاس را نیز با {} مشخص می‌کنیم.

گرامر:

مثال :

class class_name {  
   //<fields>
   //<getters/setters> 
   //<constructors> 
   //<functions> 
}

class class_name {

//<fields>

//<getters/setters>

//<constructors>

//<functions>

}

یک کلاس و به دنبال آن یک شئ شامل اجزاء زیر هستند:

Instance Variable : همان متغیر های معمولی هستند که در کلاس تعریف می‌شوند و متعلق به آن هستند.
Constructor : تابع سازنده کلاس است. هرگاه یک شئ از کلاس ایجاد شود، این تابع فراخوانی می‌شود.
Methods : همان توابع معمولی هستند که در کلاس تعریف می‌شوند و متعلق به آن هستند.

مثال:

مثال :

class Car {  
   // instance variable
   String engine = "E1001";  
   
   // method
   void disp() { 
      print(engine); 
   } 
}

class Car {

// instance variable

String engine = "E1001";

// method

void disp() {

print(engine);

}

اشیا در زبان دارت

برای ساخت شئ از روی یک کلاس، از کلمه کلیدی new استفاده می‌کنیم.

گرامر:

مثال :

var object_name = new class_name([ arguments ])

1	var object_name = new class_name([ arguments ])

سمت راست عبارت، متد ازنده کلاس را فراخوانی می‌کند و باید پارامترهای لازم را مقدار دهی کنیم.

مثال:

مثال :

var obj = new Car("Engine 1")

1	var obj = new Car("Engine 1")

دسترسی به اعضای اشیا

برای دسترسی به اعضای اشیا مانند متغیر ها و توابع آن، از نقطه . استفاده می‌کنیم.

گرامر:

مثال :

//accessing an attribute 
onject_name.field_name  

//accessing a function 
object_name.function_name()

//accessing an attribute

onject_name.field_name

//accessing a function

object_name.function_name()

مثال:

مثال :

void main() { 
   Car c= new Car(); 
   c.disp(); 
}  
class Car {  
   // field 
   String engine = "E1001";  
   
   // function 
   void disp() { 
      print(engine); 
   } 
}

void main() {

Car c= new Car();

c.disp();

}

class Car {

// field

String engine = "E1001";

// function

void disp() {

print(engine);

}

خروجی:

مثال :

E1001

E1001

سازنده ها

از توابع سازنده برای مقداردهی اولیه متغیر های کلاس یا شئ استفاده می‌شود.
نام سازنده باید با نام کلاس یکی بوده و هیچ مقدار را نمی‌تواند برگشت دهد.
تمامی کلاس ها در زبان دارت یک سازنده پیش‌فرض دارند.

گرامر:

مثال :

Class_name(parameter_list) { 
   //constructor body 
}

Class_name(parameter_list) {

//constructor body

}

مثال:

مثال :

void main() { 
   Car c = new Car('E1001'); 
} 
class Car { 
   Car(String engine) { 
      print(engine); 
   } 
}

void main() {

Car c = new Car('E1001');

}

class Car {

Car(String engine) {

print(engine);

}

خروجی:

مثال :

E1001

E1001

سازنده های نام گذاری شده

با استفاده از سازنده های نام گذاری شده می‌توانیم بیش از یک سازنده در کلاس داشته باشیم.

گرامر:

مثال :

Class_name.constructor_name(param_list)

1	Class_name.constructor_name(param_list)

مثال:

مثال :

void main() {           
   Car c1 = new Car.namedConst('E1001');                                       
   Car c2 = new Car(); 
}           
class Car {                   
   Car() {                           
      print("Non-parameterized constructor invoked");
   }                                   
   Car.namedConst(String engine) { 
      print("The engine is : ${engine}");    
   }                               
}

void main() {

Car c1 = new Car.namedConst('E1001');

Car c2 = new Car();

}

class Car {

Car() {

print("Non-parameterized constructor invoked");

}

Car.namedConst(String engine) {

print("The engine is : ${engine}");

}

خروجی:

مثال :

The engine is : E1001 
Non-parameterized constructor invoked

1 2	The engine is : E1001 Non-parameterized constructor invoked

کلمه کلیدی this

از کلمه کلیدی this برای ارجاع به شئ جاری استفاده می‌شود. از این کلمه برای جلوگیری از ابهام هنگام کار با متغیر ها و یا توابع شئ یا کلاس استفاده می‌شود.

مثال:

مثال :

void main() { 
   Car c1 = new Car('E1001'); 
}  
class Car { 
   String engine; 
   Car(String engine) { 
      this.engine = engine; 
      print("The engine is : ${engine}"); 
   } 
}

void main() {

Car c1 = new Car('E1001');

}

class Car {

String engine;

Car(String engine) {

this.engine = engine;

print("The engine is : ${engine}");

}

خروجی:

مثال :

The engine is : E1001

1	The engine is : E1001

توابع Getter و Setter

با استفاده از توابع getter و setter می‌توانیم به متغیر های یک شئ دسترسی پیدا کنیم.
به صورت مستقیم نیز می‌شود به متغیر های یک شئ دسترسی داشت اما این کار باعث استاندار سازی بیشتر کد می‌شود.

Getter ها مقدار یک متغیر را برمی‌گردانند و Setter ها مقدار یک متغیر را تنظیم می‌کنند.

گرامر getter:

مثال :

Return_type  get identifier 
{ 
}

Return_type get identifier

{

}

گرامر setter:

مثال :

set identifier(value) 
{ 
}

set identifier(value)

{

}

مثال:

مثال :

class Student { 
   String name; 
   int age; 
    
   String get stud_name { 
      return name; 
   } 
    
   void set stud_name(String name) { 
      this.name = name; 
   } 
   
   void set stud_age(int age) { 
      if(age<= 0) { 
        print("Age should be greater than 5"); 
      }  else { 
         this.age = age; 
      } 
   } 
   
   int get stud_age { 
      return age;     
   } 
}  
void main() { 
   Student s1 = new Student(); 
   s1.stud_name = 'MARK'; 
   s1.stud_age = 0; 
   print(s1.stud_name); 
   print(s1.stud_age); 
}

class Student {

String name;

int age;

String get stud_name {

return name;

}

void set stud_name(String name) {

this.name = name;

}

void set stud_age(int age) {

if(age<= 0) {

print("Age should be greater than 5");

} else {

this.age = age;

}

int get stud_age {

return age;

}

void main() {

Student s1 = new Student();

s1.stud_name = 'MARK';

s1.stud_age = 0;

print(s1.stud_name);

print(s1.stud_age);

}

خروجی:

مثال :

Age should be greater than 5 
MARK 
Null

Age should be greater than 5

MARK

Null

جلسه آموزش شئ گرایی در زبان دارت و کلاس ها در زبان دارت و همچنین اشیا در زبان دارت نیز به پایان رسید.

در جلسه بعد به آموزش وراثت در زبان دارت که مبحثی دیگر در شئ گرایی در زبان دارت است، خواهیم پرداخت.

به اشتراک بگذارید

دیدگاه کاربران

تعداد دیدگاه : 3

زهرا
دی ۴, ۱۳۹۹
واقعا ممنون خیلی سااااده و مفید توضیح دادین. مطالبتونم کامله خیلی کمک کردین
پاسخ دادن
حمید
مرداد ۲۶, ۱۴۰۰
سلام
ممنون از آموزش تون
ولی فکر کنم مثال آخر برای getter و setter مشکل داره و مفهوم رو منتقل نمیکنه لطفا مجددا بررسی بفرمایید
پاسخ دادن
- صادق
  مرداد ۳۰, ۱۴۰۰
  سلام.
  فکر نمی کنم مثال از نظر مفهومی مشکل داشته باشه. شاید از ای نظر عجیب باشه که استفاده از setter و getter در زبان دارت با بقیه زبان ها کمی فرق می کنه. مثلا در سایر زبان ها ما خود تابع رو فراخوانی می کنیم اما اینجا با تابع مثل یک متغیر رفتار می کنیم و حتی () هم جلوی اون نمی ذاریم. مثلا به جای s1.set_name(“aaa”) می نویسیم “s1.set_name = “aaa
  پاسخ دادن

پی وی لرن – آموزش برنامه نویسی و طراحی وب سایت

دوره های آموزشی آکادمی پی وی لرن (پروژه محور و ویژه بازار کار)

جلسه ۱۵ : شئ گرایی در زبان دارت

مقدمه

کلاس ها در زبان دارت

تعریف کلاس در زبان دارت

اشیا در زبان دارت

دسترسی به اعضای اشیا

سازنده ها

سازنده های نام گذاری شده

کلمه کلیدی this

توابع Getter و Setter

لیست مطالب دوره

مطالب ویژه

دسته های اصلی

برگه ها

بلاگ