با عرض سلام خدمت کاربران محترم سایت پی وی لرن.
با جلسه ای دیگر از سری جلسات دوره آموزش کامل مفاهیم شبکه های کامپیوتری در خدمت شما هستیم.
در این جلسه قصد داریم به آموزش سرویس های اتصال گرا و بدون اتصال بپردازیم.
دو سرویس وجود دارد که توسط لایه ها به لای های بالاتر داده میشود:
دنباله ای از عملیات وجود دارد که توسط کاربران سرویس اتصال گرا دنبال میشود:
در این نوع سرویس ما باید قبل از ارتباط، اتصال را برقرار کنیم. هنگامی که اتصال برقرار شده، پیام یا اطلاعات را ارسال میکنیم و سپس اتصال را آزاد میکنیم.
همچنین در این سرویس اگر خطایی در سمت دریافت کننده ها باشد، میتوانیم پیام را ارسال کنیم.
TCP (Transmission Control Protocol) یک مثال بارز برای سرویس های اتصال گرا است.
طرز کار این سرویس شبیه به خدمات پستی است. زیرا این سرویس آدرس کامل جایی که پیام باید برود را حمل میکند.
هر پیام به طور مستقل از مبدا به مقصد ارسال میشود.
سفارش پیام ارسال شده میتواند متفاوت از سفارش پیام دریافت شده باشد.
در این سرویس بدون بررسی اینکه آیا مقصد هنوز وجود دارد یا آماده پذیرش پیام هست یا نه، داده ها در یک سمت از مبدا به سمت مقصد منتقل نمیشود.
همچنین احراز هویت نیز در این سرویس الزامی نیست.
UDP (User Datagram Protocol) یک مثال بارز از این نوع سرویس است.
یک سرویس به طور رسمی توسط مجموعه ای از مقدمات (عملیات) که برای فرآیند کاربر در دسترسی به سرویس موجود است، مشخص میشوند.
این عملیات به سرویس میگویند که عملی را انجام دهد.
اگر پشتنه پروتکل در سیستم عامل قرار داشته باشد، این عملیات فراخوان های سیستم هستند.
این فراخاونی ها باعث تبدیل حالت سیستم عامل به حالت هسته میشود که باعث دادن کنترل دستگاه به سیستم عامل میشوند تا بسته های لازم را ارسال کند.
۵ نوع سرویس اولیه وجود دارد:
سرویس ها در واقع عملیاتی هستند که یک لایه میتواند به لایه بالاتر خود در مدل مرجع OSI ارائه دهد.
سرویس ها فقط عملیات را تعریف و لایه را اماده میکنند اما هیچ چیز در مورد چگونگی اجرای این عملیات مشخص نمیکنند.
پروتکل ها (Protocol) مجموعه قوانین و چارچوب هایی هستند که چگونی تبادل پیام بین سرویس دهنده و سرویس گیرنده را مشخص و کنترل میکنند.
جلسه آموزش سرویس های اتصال گرا و بدون اتصال نیز به پایان رسید.