دوره های آموزشی آکادمی پی وی لرن (پروژه محور و ویژه بازار کار)



  • ۹
  • مهر

جلسه ۰۲ : ساختار برنامه نویسی جاوا

  • دسته‌بندی‌ها :
جلسه ۰۲ : ساختار برنامه نویسی جاوا
    • جزئیات
    • نوع محتواآموزش تصویری

      مقدمه

      با عرض سلام و وقت بخیر خدمت کاربران سایت پی وی لرنو کاربرانی که دوره کامل آموزش برنامه نویسی جاوا را دنبال می کنند.بعد از نصب فایل JDK جاوا و فراهم کردن یک ویرایشگر متن مناسب برای کد نویسی جاوا ، ابتدا باید با ساختار پایه ی کدنویسی جاوا آشنا شوید، و با مباحثی از جمله تعریف متغیرها ، توابع ، کلاس و … در حد مقدماتی اطلاعات داشته باشید. البته همانطور که اشاره در بخش معرفی دوره نیز شد یکی از ویژگی های بارز زبان جاوا یادگیری آسان این زبان برنامه نویسی محبوب می باشد. از این رو در مورد درک مفاهیم و ساختار جاوا نگران نباشید. در ادامه ی مباحث فوق، برای آشنایی با ساختار برنامه نویسی جاوا با ما همراه باشید.

      آشنایی با ساختار برنامه نویسی جاوا

      جاوا مانند بسیاری از زبان های برنامه نویسی دیگر از اجزای کلاس ، شی ، متد و متغیرها تشکیل می شود.

      در ادامه شما را با بخش های فوق آشنا می کنیم:

      • Object : یک شی نمونه ای از کلاس شامل حالت ها و رفتارهای مشخص است.
      • Class : یک کلاس به عنوان یک قالب یا طرح تعریف شده و رفتار مشخصی دارد.
      • Method : متدها رفتارهایی هستند که برای کلاس ها و آبجکت ها تعریف می شوند.
      • متغیرها : متغیرها به عنوان یک ظرف واحد برای نگهداری مقادیر و ارزش ها استفاده می شود.

      اولین برنامه در جاوا

      برای نمونه ی یک برنامه ی ساده می نویسیم که عبارت “Hello World” را چاپ می کند:

      مثال : 

      مراحل ذخیره و کامپایل برنامه های جاوا

      ۱- notepad یا ویرایشگر متن را باز کرده و کدهای فوق را در آن وارد نمائید.

      ۲- سپس آن را بصورت فایل MyFirstJavaProgram.java ذخیره کنید.

      ۳- محیط command prompt ویندوز را باز کرده و به مسیر ذخیره فایل فوق بروید.(فرض می کنیم در مسیر .\:Cاست).

      ۴- عبارت ‘javac MyFirstJavaProgram.java’ را تایپ نموده و کلید Enter را برای کامپیا کدهای جاوا بزنید.

      اگر در برنامه ی شما خطایی نباشد خط فرمان به خط بعدی منتقل می شود.

      ۵- حالا عبارت ‘ java MyFirstJavaProgram ‘ را برای اجرای برنامه تایپ نمائید.

      ۶- حالا می توانید عبارت ‘ Hello World ‘ را در پنجره ی فعلی مشاهده کنید.

      خروجی

      مثال : 

      ساختار اصلی کد نویسی در جاوا

      درباره برنامه های جاوا، بسیار مهم است که نکات زیر را در نظر داشته باشید:

      • حساسیت به حروف : جاوا به حروف کوچک و بزرگ حساس است، به عنوان مثال متغیرهای Hello و hello در جاوا متفاوت هستند.
      • نام کلاس ها : در تعریف نام کلاس دقت کنید که حرف اول آن ها باید از حروف بزرگ باشد.

      به عنوان مثال نام کلاس: MyFirstJavaClass در جاوا معتبر است.

      • نام متدها : در تعریف تمام متدها نام متد باید با حروف کوچک آغاز شود.

      به عنوان مثال متد : () public void myMethodName معتبر است.

      • نام فایل برنامه : نام فایل برنامه باید دقیقا همان نام کلاس برنامه باشد.

      هنگام ذخیره فای برنامه ، نام کلاس را نوشته و پسوند ‘.java’ را به انتهای آن اضافه می کنیم.

      به عنوان مثال برنامه ی ‘MyFirstJavaProgram’ باید به صورت ‘MyFirstJavaProgram.java’ ذخیره شود.

      • ([] public static void main(String args : این متد اصلی جاوا است که در برگیرنده ی تمام کدها می باشد.

      شناسه های جاوا

      تمام اجزای جاوا نیاز به نام دارند. نام هایی که برای کلاس ها، متغیرها و متدها استفاده می شود شناسه نام دارند.

      در تعریف شناسه در جاوا باید نکات زیر را در نظر داشته باشید:

      • تمام شناسه ها باید با یک حرف (A به Z یا a به z)، ارز ($) یا یک زیر خط (_) شروع شود.
      • پس از اولین کاراکتر، شناسه می تواند هر ترکیبی از کاراکترها را داشته باشد.
      • یک کلمه کلیدی نمی تواند به عنوان یک شناسه استفاده شود.
      • مهمتر از همه اینکه، شناسه ها حساس به حروف هستند.
      • نمونه هایی از شناسه های معتبر در جاوا :age, $salary, _value, __1_value .
      • نمونه هایی از شناسه های غیر معتبر : ۱۲۳abc، -salary.

      سطح دسترسی در جاوا

      همانند سایر زبان های برنامه نویسی با استفاده از سطوح دسترسی مختلف می توان کلاس ها ، متدها ، متغیرها و … را تعریف نمود.

      جاوا به طور کلی شامل دو سطح دسترسی کلی می باشد:

      • مدیفایرهای قابل دسترسی : default, public , protected, private
      • مدیفایرهای غیر قابل دسترسی : final, abstract, strictfp

      در بخش بعدی بیشتر با موارد فوق آشنا خواهید شد.

      متغیرهای جاوا

      جاوا شامل سه نوع کلی متغیر می باشد:

      • متغیرهای محلی
      • متغیرهای کلاس (استاتیک)
      • متغیرهای نمونه (غیر استاتیک)

      آرایه های جاوا

      آرابه ها ظرف هایی هستند که برای نگهداری انواع متغیرها و داده ها استفاده می شوند.

      Enums های جاوا

      Enums در Java 5.0 معرفی شد. Enums یک متغیر را برای یک مقدار از چند مقدار از پیش تعریف شده محدود می کند.

      مقادیر لیست شده برای متغیر enums نامیده می شود.

      با استفاده از enums می توان اشکال مختلف را در کد خود کاهش داد.

      به عنوان مثال می توان مقادیر یک متغیر را به مقدارهای کوچک ، متوسط و بزرگ محدود کرد.

      مثال:

      مثال : 

      خروجی کد فوق در اجرا بصورت زیر خواهد بود:

      مثال : 

      نکته: Enums ها می توانند داخل یک کلاس اعلام شوند. متد ها، متغیرها و ساختارها را می توان در داخل enum نیز تعریف کرد.

      کلمات کلیدی جاوا

      لیست زیر، کلمات رزرو شده در جاوا را نشان می دهد.

      این کلمات رزرو شده ممکن است به عنوان متغیر یا هر شناسه دیگری تعریف شده باشند، که از آن ها نمی توان برای تعریف دیگری استفاده کرد:

      abstractassertbooleanbreak
      bytecasecatchchar
      classconstcontinuedefault
      dodoubleelseenum
      extendsfinalfinallyfloat
      forgotoifimplements
      importinstanceofintinterface
      longnativenewpackage
      privateprotectedpublicreturn
      shortstaticstrictfpsuper
      switchsynchronizedthisthrow
      throwstransienttryvoid
      volatilewhile

      توضیحات در جاوا

      برای افزودن توضیحات در داخل برنامه یا غیر فعال کردن کدها، همانند زبان های C و C++ باید توضیحات یا کدهای مورد نظر را داخل  /* */  قرار دهید.

      همچنین برای غیر فعال کردن یک خط کد از ” // ” قبل از خط کد مورد نظر استفاده کنید.

      مثال:

      مثال : 

      خروجی :

      مثال : 

      استفاده از خطوط خالی

      یک خط حاوی فضای سفید، احتمالا با یک نظر، به عنوان یک خط خالی شناخته شده است، و جاوا آن را کاملا نادیده می گیرد.

      وراثت

      مفهوم وراثت به شما این امکان را می دهد تا از کدهای نوشته شده در کلاس دیگری در کلاس جدید استفاده کنید.

      با استفاده از این قابلیت نیازی به نوشن کدهای تکراری نبوده و در افزایش سرعت کدنویسی و افزایش حجم برنامه نیز موثر است.

      در این سناریو کلاسی که از کد آن استفاده می شود superclass و کلاسی که از کد کلاس superclass استفاده می کند subclass نامیده می شود.

      رابط ها (interface)

      در زبان جاوا، یک رابط را می توان به عنوان یک قرارداد بین اشیا در ارتباط با نحوه برقراری ارتباط با یکدیگر تعریف کرد

      اینترفیس ها هنگامی که به مفهوم وراثت می رسند نقش مهمی ایفا می کنند.

      یک رابط در واقع متدها را در کلاس یا زیر کلاس تعریف می کند.

      کلام آخر

      بعد از اینکه جاوا را در سیستم عامل خود نصب و تنظیم نموده و بستر کدنویسی جاوا را فراهم کردید. ابتدا باید با ساختار اصلی کد نویسی جاوا آشنا شوید تا مفاهیم و تعاریف اصلی را در جاوا بشناسید، از این رو ما آموزش این بخش را به مباحث آشنایی با ساختار برنامه نویسی جاوا اختصاص دادیم.

      در بخش بعدی شما را با آبجکت و کلاس های جاوا آشنا خواهیم کرد.

      QR:  جلسه ۰۲ : ساختار برنامه نویسی جاوا
      به اشتراک بگذارید


      دیدگاه کاربران
      1. تصویر کاربر
        • تصویر کاربر