مقدمه
با عرض سلام و وقت بخیر خدمت کاربران سایت پی وی لرن. و کاربرانی که دوره کامل آموزش برنامه نویسی جاوا را دنبال می کنند. متغیرها هیچ چیزی جز یک مکان رزرو شده از حافظه برای ذخیره ی مقادیر نیستند. این بدان معنی است که هنگامی که شما یک متغیر ایجاد می کنید، در حافظه فضایی برای ذخیره ی متغیر رزرو می کنید. در واقع بر اساس نوع داده ی یک متغیر، سیستم عامل بخشی از حافظه را به ذخیره ی متغیر اختصاص می دهد. و تصمیم می گیرد که چه چیزی در حافظه ذخیره شود. بنابراین با مشخص کردن نوع داده ی متغیر می توانید عدد صحیح، اعداد یک بعدی یا کاراکتر را در این متغیر ها ذخیره کنید. برای آشنایی بیشتر با انواع داده در جاوا در ادامه ی مباحث آموزش انواع داده در جاوا با ما همراه باشید.
انواع داده در جاوا
انواع داده در جاوا
در ادامه ی مباحث ما شما را با انواع داده در جاوا ، جزئیات و کاربرد هر یک آشنا خواهیم کرد.
دو دسته ی کلی از نوع داده در جاوا تعریف شده است:
- انواع داده اولیه
- انواع داده های مرجع / شیء
نوع داده ی اولیه
به طور کلی هشت نوع داده اولیه وجود دارد که توسط Java پشتیبانی می شوند.
انواع داده های اولیه از پیش تعریف شده و با یک کلمه کلیدی نامگذاری می شوند:
byte
- نوع داده بایت یک عدد صحیح مکمل دو عدد ۸ بیت است.
- حداقل مقدار -۱۲۸ (-۲ ^ ۷)
- حداکثر مقدار ۱۲۷ (شامل) (۲ ^ ۷ -۱)
- مقدار پیش فرض ۰ است.
- نوع داده بایت برای صرفه جویی در فضای آرایه های بزرگ استفاده می شود.
- مثال: بایت a = 100، بایت b = -50
Short
- نوع داده های Short یک عدد صحیح مکمل ۱۶ بیتی است.
- حداقل مقدار -۳۲،۷۶۸ (-۲ ^ ۱۵)
- حداکثر مقدار ۳۲،۷۶۷ (شامل) (۲ ^ ۱۵ -۱)
- نوع داده های کوتاه نیز می تواند برای ذخیره حافظه به عنوان نوع داده بایت استفاده شود.
- مقدار پیش فرض ۰ است.
- به عنوان مثال: کوتاه s = 10000، کوتاه r = -20000
Int
- نوع داده های بین المللی یک عدد صحیح مکمل دو عدد ۳۲ بیتی است.
- حداقل مقدار – ۲،۱۴۷،۴۸۳،۶۴۸ (-۲ ^ ۳۱)
- حداکثر مقدار ۲،۱۴۷،۴۸۳،۶۴۷ (شامل) (۲ ^ ۳۱ -۱)
- Integer به طور کلی به عنوان نوع داده پیش فرض برای مقادیر انتگرال مورد استفاده قرار می گیرد مگر اینکه نگرانی در مورد حافظه وجود داشته باشد.
- مقدار پیش فرض ۰ است.
- مثال: int a = 100000، int b = -200000
Long
- نوع داده طولانی یک عدد مکمل ۶۴ بیتی است.
- حداقل مقدار -۹،۲۲۳،۳۷۲،۰۳۶،۸۵۴،۷۷۵،۸۰۸ (-۲ ^ ۶۳)
- حداکثر مقدار ۹،۲۲۳،۳۷۲،۰۳۶،۸۵۴،۷۷۵،۸۰۷ (شامل) (۲ ^ ۶۳ -۱)
- این نوع زمانی استفاده می شود که محدوده وسیع تر از int مورد نیاز است.
- مقدار پیش فرض ۰L است.
- مثال: طول a = 100000L، طول b = -200000L
Float
- نوع داده شناور یک نقطه ی دقیق ۳۲ بیتی IEEE 754 است
- شناور عمدتا برای ذخیره حافظه در آرایه های بزرگ از اعداد شناور استفاده می شود
- مقدار پیش فرض ۰٫۰f است
- نوع داده شناور هرگز برای مقادیر دقیق مانند ارز استفاده نمی شود
- به عنوان مثال: شناور f1 = 234.5f
double
- نوع داده double با دقت اعشاری IEEE 754 و ۶۴ بیتی است.
- این نوع داده معمولا به عنوان نوع داده پیش فرض برای مقادیر اعشاری استفاده می شود.
- هر نوع داده دوگانه برای مقادیر دقیق مانند ارز استفاده می شود.
- مقدار پیش فرض ۰٫۰d است.
- به عنوان مثال: double d1 = 123.4
boolean
- نوع داده boolean یک بیت اطلاعات را نشان می دهد.
- تنها دو مقدار برای این نوع ممکن وجود دارد: درست و غلط
- این نوع داده برای مقادیری که فقط شامل دو وضعیتی می شوند استفاده می شود.
- مقدار پیش فرض این نوع False است.
- مثال: boolean one = true
char
- نوع داده char تنها یک کاراکتر یونیکد ۱۶ بیتی است.
- حداقل مقدار \ \ u0000 (یا ۰)
- حداکثر مقدار ‘\ uffff’ (یا ۶۵،۵۳۵ شامل) است.
نوع داده char برای ذخیره انواع کاراکتر استفاده می شود. - مثال: char letterA = ‘A’
انواع داده ی مرجع
- متغیرها مرجع با استفاده از ساختارهای ایجاد شده در کلاس تعریف می شوند، و برای دسترسی به اشیای مختلف استفاده می شوند.
- این متغیرها به نوع خاصی تعلق دارند که قابل تغیر نیستند.
- اشیاء کلاس و انواع مختلفی از متغیرهای آرایه تحت نوع داده مرجع قرار می گیرند.
- اشیاء کلاس و انواع مختلفی از متغیرهای آرایه تحت نوع داده مرجع قرار می گیرند.
- مقدار پیش فرض هر متغیر مرجع صفر است.
- یک متغیر مرجع می تواند برای ارجاع هر شی از نوع اعلام شده یا هر نوع سازگار استفاده شود.
- به عنوان مثال:
Animal animal = new Animal("giraffe");
مقادیر ثابت در جاوا
ثابت ها در واقع یک مقدار ثابت است. آنها بدون استفاده از محاسبات به طور مستقیم در کد نمایش داده می شوند.
مقادیر ثابت را می توان به متغیرهایی با انواع داده ی مختلف اختصاص داد – به عنوان مثال:
مثال :
| byte a = 68; char a = 'A'; |
از انواع داده ی byte, int, long و short می توان برای ذخیره ی مقادیر ثابت دهدهی استفاده کرد.
از انواع داده ی base 16 و base 8 نیز می توان برای ذخیره ی مقادیر سیستمی استفاده کرد.
پیشوند ۰ برای مشخص کردن مقادیر اکتال استفاده می شود، و پیشوند ۰x نشان دهنده مبنای ۱۶ است.
مثال:
مثال :
| int decimal = 100; int octal = 0144; int hexa = 0x64; |
مقادیر رشته ای در جاوا همانند بسیاری از زبان های برنامه نویسی دیگر بین یک جفت کوتیشن (“”) و بک اسلش تعریف می شوند.
مثال-۲:
مثال :
| "Hello World" "two\nlines" "\"This is in quotes\"" |
اختصاص دادن مقادیر رشته ای حاوی کاراکتر عددی در جاوا مانند مثال باید باشد:
مثال :
| char a = '\u0001'; String a = "\u0001"; |
زبان جاوا چندین توالی خاص را برای کار با نوع String و Characters پشتیبانی می کند:
| Notation | Character represented |
|---|
| \n | رفتن به خط جدید |
| \r | انتقالات |
| \f | قالب بندی |
| \b | حذف فضای خالی |
| \s | فاصله |
| \t | tab |
| \” | Double quote |
| \’ | Single quote |
| \\ | backslash |
| \ddd | کاراکترهای اوکتال |
| \uxxxx | کاراکتر UNICODE هگزادسیمال (xxxx) |
کلام آخر
متغیرها در زبان های برنامه نویسی به عنوان ظرفی برای نگهداری مقدایر و ارزش ها ، قسمتی از حافظه را اشغال می کند. انواع داده نیز برای مشخص کردن نوع مقادیری که یک متغیر می پذیرد و میزان فضای اشغالی از حافظه کاربرد دارد. از این رو انواع داده در جاوا برای افزایش سرعت برنامه ها و مدیریت بهتر فضای اشغال شده برای متغیرها بسیار مناسب است. از این رو مباحث این آموزش را به آشنایی با انواع داده در جاوا اختصاص دادیم.
در بخش بعدی شما را با انواع متغیرها در جاوا اشنا خواهیم کرد.
فروشگاه
فیلم های آموزشی
کتاب های آموزشی
مقالات آموزشی
وردپرس
حسن
سلام دستت درد نکنه
پرهام
سلام خدا خیرتون بده
صادق
سلام.
ممنون لطف دارید